Αλ. Τσίπρας: Η στρατηγική συμπόρευση της Αριστεράς με την Οικολογία πρέπει να πάρει σάρκα και οστά σε παγκόσμια κλίμακα
Αλ. Τσίπρας: Η στρατηγική συμπόρευση της Αριστεράς με την Οικολογία πρέπει να πάρει σάρκα και οστά σε παγκόσμια κλίμακα

Αλ. Τσίπρας: Η στρατηγική συμπόρευση της Αριστεράς με την Οικολογία πρέπει να πάρει σάρκα και οστά σε παγκόσμια κλίμακα

Ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ–Προοδευτική Συμμαχία με τους Οικολόγους Πράσινους, με αφορμή την κοινή κάθοδο στις εκλογές της 7ης Ιουλίου

 

Θέλω να ευχαριστήσω τους προλαλήσαντες για όλα όσα είπανε. Να χαιρετήσω όλους και όλες, όσες βρίσκεστε σήμερα, εδώ, σε μια περίεργη διάταξη, σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα, αλλά με πολύ ωραίο φόντο από πίσω, το ομορφότερο φόντο που θα μπορούσε να έχει κανείς απευθύνοντας μια πολιτική ομιλία οπουδήποτε στον πλανήτη. Είμαστε τυχεροί που βρισκόμαστε σ’ αυτό το σημείο του κόσμου, ένα ευλογημένο σημείο, όχι μόνο για την ιστορία του, αλλά και για το φυσικό του περιβάλλον.
Κι είμαστε εδώ, σήμερα, για να αναγγείλουμε σημαντικές ειδήσεις. Η πρώτη, σημαντικότερη είδηση, που μας γεμίζει αισιοδοξία, είναι η ανακοίνωση αυτής της εκλογικής συνεργασίας ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, την Προοδευτική Συμμαχία και τους Οικολόγους Πράσινους.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ένα αυτοτελές πολιτικό σχήμα εδώ και πολλά χρόνια στον τόπο, βασικό όχημα της πολιτικής Οικολογίας, με μια αυτόνομη και διακριτή πορεία όλα τα προηγούμενα χρόνια, συμπορεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ, την Προοδευτική Συμμαχία, με την Αριστερά. Και πιστεύω ότι αυτή η συμπόρευση της Αριστεράς με την Οικολογία, δεν είναι μια συγκυριακή συμπόρευση, δεν είναι μια τακτικού τύπου συμμαχία. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι μια στρατηγικού χαρακτήρα συμπόρευση που πρέπει να πάρει σάρκα και οστά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Εγώ θα έλεγα και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα προηγούμενα χρόνια βρεθήκαμε μαζί. Ίσως και από δική μας αδυναμία, όποτε μιλούσαμε για την κυβέρνηση, μιλούσαμε για κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. στην αρχή. Δεν μιλούσαμε για κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝ.ΕΛ. και των Οικολόγων Πρασίνων. Διότι αυτή ήταν η πραγματικότητα. Κι αυτό ήταν μία αστοχία ρητορική, την οποία οφείλουμε να διορθώσουμε, διότι είχαμε δύο μέλη των Οικολόγων Πρασίνων, μέσα απ’ αυτή τη συμμαχία που κάναμε και στις προηγούμενες εκλογές, στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, οι οποίοι βρέθηκαν και σε κυβερνητικές θέσεις.

Θέλω όμως σ’ αυτό το σημείο να πω ότι η συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με το Οικολογικό Κίνημα, και στην Ελλάδα με τους Οικολόγους Πράσινους, όχι μόνο δεν είναι μια συγκυριακού χαρακτήρα επιλογή, αλλά είναι και μια στρατηγική επιλογή, την οποία προσπαθούμε να υλοποιήσουμε με ιδιαίτερο σθένος και στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ομάδα η Κοινοβουλευτική στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ, παρότι ανήκει στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, έχει όλο το προηγούμενο διάστημα με επικεφαλής τον Δημήτρη Παπαδημούλη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες της συμπόρευσης με τους Πράσινους αλλά και με ριζοσπάστες, προοδευτικούς, αριστερούς από την Ομάδα των Δημοκρατών και Σοσιαλιστών.
Γιατί; Διότι εμείς αγωνιζόμαστε στην Ευρώπη για ένα νέο προοδευτικό πόλο. Ένα νέο προοδευτικό πόλο από την Αριστερά, την αριστερή Σοσιαλδημοκρατία και τους Πράσινους
Και σ’ αυτό το πλαίσιο, προχθές, στις Βρυξέλλες, συνάντησα την επικεφαλής της Ευρωομάδας των Πρασίνων, την Σκα Κέλερ, που στηρίζει τον αγώνα μας, στηρίζει την προσπάθειά μας. Και βεβαίως είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε τόσο για τις κοινές μας προσπάθειες για την προστασία του περιβάλλοντος, για την ανάδειξη των πολιτικών αιχμών του περιβαλλοντικού κινήματος, του οικολογικού κινήματος, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, όσο όμως και για τις κοινές μας θέσεις στον αγώνα μας για να υπερασπιστούμε αξίες στην Ευρώπη, όπως κάναμε μαζί Αριστερά και Πράσινοι, για το μεγάλο θέμα της προσφυγικής κρίσης και την αντιμετώπισή της, αλλά και τη σημαντική συνεισφορά των Ευρωπαίων Πρασίνων στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να αντισταθεί στον εθνικισμό, να αντισταθεί στην πατριδοκαπηλία και να λύσει, όπως καταφέραμε, ένα κρίσιμο για την Ελλάδα εθνικό θέμα, να προχωρήσουμε δηλαδή στη συμφωνία των Πρεσπών που αντιμετώπισε με θετικό τρόπο μια διένεξη δεκαετιών ανάμεσα στην Ελλάδα και τους βόρειους γείτονές μας. Είχαμε λοιπόν και εκεί τη σημαντική στήριξη και συνεισφορά των Πρασίνων.
Να πω σ’ αυτό το σημείο, να θυμηθώ, μάλλον, σ’ αυτό το σημείο, ότι για να φτάσουμε σήμερα εδώ, δηλαδή η Αριστερά να συμπορεύεται με την Οικολογία και τους Οικολόγους Πράσινους υπήρξαν σημαντικοί άνθρωποι και σύντροφοι, τα αχνάρια των οποίων ακολουθούμε.
Επιτρέψτε μου λοιπόν σ’ αυτό το σημείο, να θυμηθώ κι έναν σημαντικό σύντροφο που δεν είναι ανάμεσά μας, εδώ και χρόνια, τον Μιχάλη τον Παπαγιαννάκη. Ο οποίος πιστεύω ότι θα ήταν πολύ ευτυχής και σήμερα, που ανακοινώνουμε αυτή την εκλογική κοινή κάθοδο του ΣΥΡΙΖΑ με τους Οικολόγους Πράσινους.


Πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε εισέλθει σε μία διαφορετική περίοδο, και στην Ευρώπη και στον κόσμο, όπου οι προκλήσεις για το περιβάλλον θα είναι συνεχώς ολοένα και πιο έντονες. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι θεωρία. Αλλά είναι η νέα πραγματικότητα. Να συνειδητοποιήσουμε ότι η υπέρμετρη ανάπτυξη, η αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων, καταστρέφει το περιβάλλον, εντείνει το πρόβλημα, αντί να το μειώνει. Ήρθε λοιπόν η ώρα, επιτέλους, τουλάχιστον να παλέψουμε για να λύσουμε, να αντιμετωπίσουμε την αιτία του προβλήματος.
Ποια είναι η αιτία του προβλήματος; Ποια είναι η αιτία της καταστροφής του περιβάλλοντος; Η ανάγκη των αγορών –το είπαν και οι προλαλήσαντες- για ολοένα και περισσότερη ανάπτυξη – μια ανάπτυξη όμως δίχως όρους και προϋποθέσεις, χωρίς όρια, όπως αυτή που σήμερα ευαγγελίζονται οι πολιτικοί μας αντίπαλοι. Τι λένε οι πολιτικοί μας αντίπαλοι; Μιλούν για ισχυρή ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα εννοούν την ανάπτυξη των ισχυρών, την ανάπτυξη για τους ισχυρούς, την ανάπτυξη χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Και αυτή η ανάπτυξη είναι που γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, αυτή η ανάπτυξη είναι η αιτία της καταστροφής του περιβάλλοντος. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στις επόμενες δεκαετίες. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει κληθεί ποτέ να αντιμετωπίσει συλλογικά όχι η ελληνική κοινωνία, όχι η ευρωπαϊκή κοινωνία, αλλά η ανθρωπότητα. Και μπορούμε πιστεύω αυτή την πρόκληση να την αντιμετωπίσουμε, αν συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του προβλήματος, και αν όλοι μαζί παλέψουμε γι αυτό. Να βάλουμε δηλαδή τη ζωή των ανθρώπων πάνω από των πλούτο των ισχυρών.
Την ώρα λοιπόν που οι χώρες τις Ευρώπης η μία μετά την άλλη αποφασίζουν να εισέλθουν σε κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, στην Ελλάδα, δυστυχώς, η συζήτηση για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής λείπει από την ατζέντα της προγραμματικής αντιπαράθεσης.
Καλά, εδώ θα μου πείτε, λείπει συνολικά η προγραμματική αντιπαράθεση, με ευθύνη των πολιτικών μας αντιπάλων. Αλλά όμως, θέλω να επισημάνω ότι μιλώντας οι πολιτικοί μας αντίπαλοι για ισχυρή ανάπτυξη, στην πραγματικότητα δεν παίρνουν καμία δέσμευση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής, δεν αναγνωρίζουν το πρόβλημα καν, και άρα, στην πραγματικότητα δεσμεύονται να μεγεθύνουν το πρόβλημα, εάν καταφέρουν και εκλεγούν στη διακυβέρνηση του τόπου.

Από την άλλη πλευρά εμείς πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα, ιδίως τώρα που η Ελλάδα βγαίνει από τα μνημόνια, να προχωρήσουμε μπροστά με σχέδιο για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Κι αυτό επιβεβαιώνει αυτή η εκλογική συμμαχία που σήμερα ανακοινώνουμε.
Σ΄ αυτό το σημείο επιτρέψτε μου μια παραδοχή. Γιατί πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στους πολίτες. Το πρώτο μας μέλημα, τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, ήταν να βγάλουμε τη χώρα από τη βαθιά χαράδρα της χρεοκοπίας. Και άρα είναι γεγονός ότι είτε καθυστερήσαμε, είτε δεν προτεραιοποιήσαμε όσο θα έπρεπε, τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος.


Κάναμε πάρα πολύ σημαντικά βήματα, είναι αλήθεια. Αλλά έπρεπε να κάνουμε περισσότερα, και μπορούμε και πρέπει να κάνουμε περισσότερα, την επόμενη τετραετία. Ακριβώς, επειδή τώρα πια βγήκαμε από τα μνημόνια, δεν βρισκόμαστε σε κατάσταση άρσης κυριαρχίας και επιτροπείας, δεν έχουμε τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη και μπορούμε να σχεδιάζουμε εμείς και να βάζουμε τις δικές μας προτεραιότητες.
Ερώτημα τώρα: είναι βέβαιο ότι έχουμε βγει από την επιτροπεία; Είναι βέβαιο ότι τα μνημόνια τελείωσαν; Επιτρέψτε μου ένα σχόλιο τώρα εδώ. Αν η χώρα συνεχίσει τη πορεία προς τα εμπρός, και την επόμενη των εκλογών έχουμε μια προοδευτική διακυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και την Προοδευτική Συμμαχία, είναι απολύτως βέβαιο. Θα λυθούν όλα τα προβλήματα δια μαγείας; Όχι. Με δυσκολίες θα προχωρήσουμε, αλλά μπροστά. Και θα σχεδιάσουμε για την επόμενη μέρα, με έγνοια τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του μόχθου, και με έγνοια την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Θα πω στην πορεία σημαντικές σκέψεις, προτάσεις και δεσμεύσεις γι’ αυτό.
Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, όμως, και δεν είναι ρητορικό το σχήμα «πάμε μπροστά ή γυρίζουμε πίσω», αφήνουν ανοιχτή την κερκόπορτα να γυρίσουμε πίσω. Πριν έρθω στη σημερινή συνάντηση, άκουσα στο ραδιόφωνο, στα μέσα ενημέρωσης, ο υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ. ο κ. Παπαδημητρίου -δεν είναι απλά ένας υποψήφιος βουλευτής, είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα προβεβλημένος, και ο οποίος ακούγεται ότι βρίσκεται στο στενό επιτελείο του κ. Μητσοτάκη– είπε το εξής: ότι το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη, αν εκλεγεί, είναι να πάρει τα 37 δις που βρίσκονται ως μαξιλάρι ρευστότητας στα δημόσια ταμεία, και τα οποία δημιουργήθηκαν από τους κόπους και τις θυσίες του ελληνικού λαού, και εμείς αυτά τα χρήματα τα έχουμε για να ανοίξουμε τον καθαρό διάδρομο στις αγορές, να μπορεί να δανείζεται φτηνά η χώρα, και δανείζεται σήμερα με το χαμηλότερο επιτόκιο από ποτέ, 2,5% το δεκαετές, αλλά και για να καταθέσουμε ένα μέρος τους σε έναν ειδικό λογαριασμό, προκειμένου να μειωθούν τα πλεονάσματα από το 2020 και μετά. Και άρα, να υπάρχει περισσότερος δημοσιονομικός χώρος για στοχευμένες φοροελαφρύνσεις και για πολιτικές κοινωνικής στήριξης. Ο κ. Παπαδημητρίου μας είπε, λοιπόν, σήμερα, ότι το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη είναι να πάρει αυτά τα λεφτά για να τα δώσει στις τράπεζες.
Και προσέξτε, όταν τον ρωτήσανε, και πώς ακριβώς η χώρα θα δανείζεται; Απάντησε ότι το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη είναι να οδηγηθεί η χώρα σε γραμμή πιστοληπτικής στήριξης. Αυτό, δηλαδή, που εμείς αποφύγαμε με μάχη, καθότι ο κ. Στουρνάρας ήταν αυτός ο οποίος επέμενε σε αυτό ένα χρόνο πριν, όταν βγαίναμε από τα μνημόνια.
Τι είναι η γραμμή πιστοληπτικής στήριξης; Με βάση το άρθρο 3 παράγραφος 5 του καταστατικού του ESM, για να αποκτήσει μια χώρα γραμμή πιστοληπτικής στήριξης, χρειάζεται να υπογράψει η χώρα αυτή μνημόνιο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Άρα, λοιπόν, να ποιο είναι το σχέδιο, κατά τα λεγόμενα του κ. Παπαδημητρίου, των πολιτικών μας αντιπάλων.
Το σχέδιο των πολιτικών μας αντιπάλων αρχίζει και ξεδιπλώνεται σιγά σιγά, από σκόρπια αφηγήματα είναι αλήθεια, αφού γι’ αυτό τον λόγο δεν δέχονται την πρόσωπο με πρόσωπο προγραμματική αντιπαράθεση. Το σχέδιο είναι, λοιπόν, να πάρει το μαξιλάρι της ρευστότητας, να μην το χρησιμοποιήσει για να ρίξει τα πλεονάσματα, να μας οδηγήσει σε νέο μνημόνιο, και έτσι να δικαιολογήσει το κύμα αυτών των μεταρρυθμίσεων που έχει προαναγγείλει, που προφανώς θα είναι βαθιά αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, με πρώτες την διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και διάφορες άλλες περικοπές επιδομάτων, το 1 προς 5 στον δημόσιο τομέα και άλλα πολλά.


Μετά από αυτή την αρνητική αποκάλυψη, αρνητική είδηση, διότι θετική είδηση είναι ότι σήμερα πάμε μαζί για να μην επιτρέψουμε αυτή την προοπτική, Πάμε μαζί Αριστερά, Οικολόγοι, Προοδευτική Συμμαχία, δημοκρατικοί πολίτες, για να βάλουμε φρένο σε αυτά τα σχέδια. Το θετικό νέο είναι ότι πάμε μαζί και θα βάλουμε φρένο. Το αρνητικό νέο είναι ότι πράγματι υπάρχει αυτός ο σχεδιασμός.
Καλώ λοιπόν τον κ. Μητσοτάκη να απαντήσει. Είναι αυτό το σχέδιο τους; Είναι το σχέδιό του να οδηγήσει τη χώρα σε πιστοληπτική γραμμή, όπως λέει και ο κ. Παπαδημητρίου, και όπως ζητούσε επίμονα ο κ. Στουρνάρας, που σημαίνει μνημόνιο; Αν είναι αυτό το σχέδιό το,υ πρέπει να βγει και να το πει στον ελληνικό λαό. Αν δεν είναι αυτό το σχέδιό του, επίσης πρέπει με καθαρό τρόπο να διαψεύσει τον κ. Παπαδημητρίου, τον υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ, στον και οποίο εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά του, διότι προφανέστατα θα είναι πιο φυσικός του ο χώρος να υπερασπίζεται αυτές τις ιδέες και τις απόψεις της ΝΔ στη Βουλή, παρά ως αντικειμενικός δημοσιογράφος σε έναν τηλεοπτική σταθμό.
Ελπίζω να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης, δεν έχει απαντήσει γι άλλα κρίσιμα θέματα, ελπίζω τουλάχιστον σε αυτό να δώσει μια απάντηση, διότι αν δεν δώσει απάντηση, εμείς θεωρούμε ότι αυτό είναι το δεδομένο, και πρέπει ο ελληνικός λαός να το γνωρίζει πάρα πολύ καλά, ότι το σχέδιο είναι το 4ο μνημόνιο.
Πάμε λοιπόν παρακάτω. Εμείς, επειδή ακριβώς θεωρούμε ότι τελείωσαν τα μνημόνια, πιστεύουμε ότι η χώρα, το επόμενο διάστημα, επειδή έχει μπει σε έναν ενάρετο οικονομικό κύκλο, πρέπει να μπει και σε έναν δρόμο βιώσιμης ανάπτυξης. Δηλαδή, της ανάπτυξης που βασίζεται σε νέα εργασία, νέο πραγματικό προϊόν και ευκαιρίες για όλους, χωρίς αποκλεισμούς, στη βάση της Παγκόσμιας πολιτικής ατζέντας για Βιώσιμη Ανάπτυξη και, την υλοποίηση της Συμφωνίας των Παρισίων.


Οι Παγκόσμιοι Στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη έως το 2030 θέτουν ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, δημιουργώντας ισότιμη ανάπτυξη, ισότιμη πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, και προωθώντας τη διαφάνεια, τη δημοκρατία και την προστασία του περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό, οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης έχουν ενσωματωθεί ήδη στην Αναπτυξιακή Στρατηγική της χώρας (growth strategy, 2018), όπως και η στρατηγική για την κλιματική αλλαγή, με βάση την Συμφωνία των Παρισίων.
Η βιώσιμη ανάπτυξη που θέλουμε, δεν είναι εμπόδιο για την παραγωγή, αλλά εμείς την βλέπουμε ως αναπτυξιακό πόρο, ο οποίος δημιουργεί νέες ευκαιρίες για καινοτομία, νέα επιχειρηματικότητα, καλύτερη ποιότητα ζωής, σε ένα παγκόσμιο και ευρωπαϊκό περιβάλλον που επενδύει στην αειφορία και στην κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Γιατί χωρίς βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς φιλόδοξους στόχους και επένδυση για την ενεργειακή αποδοτικότητα, χωρίς μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση, χωρίς νέα θεσμικά και λειτουργικά εργαλεία για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, η χώρα θα εγκλωβίζεται διαρκώς σε ένα μοντέλο παραγωγής και σε ένα μοντέλο κατανάλωσης που έχει ήδη ξεπεραστεί παγκοσμίως, και που είναι ακριβώς αυτό που μας οδήγησε στην κρίση και στη χρεοκοπία του 2009. Έξοδος από την κρίση δεν σημαίνει επιστροφή στο μοντέλο που μας οδήγησε στην χρεοκοπία. Το αντίθετο. Αυτό το παλιό μοντέλο, εκτός από ξεπερασμένο, είναι και επικίνδυνο για την οικονομία, για την εργασία, για την ποιότητα ζωής και περιβάλλοντος, και τελικά για την πρόοδο όλων.
Για τη διασφάλιση αυτής της πορείας, για τη βιώσιμη Ελλάδα, δημιουργούμε εργαλεία, θεσμικά, οικονομικά και κοινωνικά: Διασφαλίζουμε ίδιους κανόνες και ευκαιρίες για όλους. Δημιουργούμε τις δομές για ένα σύγχρονο κράτος, και διακυβέρνηση στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και υποδομές. Δημιουργούμε νέα σύγχρονα οικονομικά εργαλεία στήριξης επενδύσεων που βρίσκονται κοντά στην κοινωνία και στον παραγωγό, στηρίζοντας την οικο-ανάπτυξη αλλά και μια ελληνική βιομηχανία ανακύκλωσης. Στηρίζουμε την περιβαλλοντική έρευνα, την καινοτομία και τις νέες ιδέες για το μετασχηματισμό προς τη βιώσιμη Ελλάδα.

Δημιουργούμε νέες, σύγχρονες υποδομές έργων περιβάλλοντος και αποβλήτων, ύψους 2,5 δις ευρώ, στις οποίες θα έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες, καλύπτοντας έτσι χρόνιες ελλείψεις στη διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων, που έχουν διασύρει παγκοσμίως και επιβαρύνει οικονομικά τη χώρα μας. Στηρίζουμε με κατάλληλα εργαλεία την αποκέντρωση και την περιφερειακή ανάπτυξη, αξιοποιώντας το συγκριτικό πλεονέκτημα κάθε Περιφέρειας της χώρας, δίνοντας εργαλεία και κίνητρα στην αυτοδιοίκηση και στους πολίτες. Μέσα από το Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα ως το 2030, επιλέγουμε ανταγωνιστικούς τομείς προτεραιότητας με υψηλές επενδύσεις για την επόμενη δεκαετία, στους τομείς των ΑΠΕ, στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας, στην ηλεκτροκίνηση, στη βιοοικονομία. Και να μην ξεχάσω να πω ήδη η χώρα μας βρίσκεται στην 9η θέση παγκοσμίως στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Άρα ήδη έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προς τα μπρος. Χρειάζεται όμως να κάνουμε πολύ περισσότερο και πολύ γρηγορότερα βήματα.

Επιτρέψτε μου σ’ αυτό το σημείο να αναφέρω ορισμένα πράγματα που πετύχαμε μαζί με τους Οικολόγους Πράσινους κατά τη διάρκεια της προηγούμενης τετραετίας, παρά το γεγονός ότι πρώτος εγώ παραδέχθηκα ότι έπρεπε να κάνουμε ακόμα πιο γοργά βήματα. Εντούτοις όμως πετύχαμε δέκα πολύ σημαντικά πράγματα, δέκα πολύ σημαντικές κινήσεις.

1. Το πρώτο, ότι η χώρα μας έχει πλέον δασικούς χάρτες. Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε αυτό. Μια χώρα που θα έπρεπε να έχει δασικούς χάρτες, τουλάχιστον μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έπρεπε να έρθει μια κυβέρνηση της Αριστεράς και των Οικολόγων για να αποκτήσει επιτέλους δασικούς χάρτες. Αυτοί οι σωστοί και αποτελεσματικοί τεχνοκράτες που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια, ούτε αυτό δεν είχαν φροντίσει να γίνει στη χώρα, Και οι άριστοι, πάνω απ’ όλα. Έχουμε πλέον αναρτημένους δασικούς χάρτες. Όχι ακόμα για το σύνολο, αλλά για την πλειοψηφία της επικράτειας. Και προχωρήσαμε σε ρυθμίσεις ώστε η ανάρτηση και κύρωση των δασικών χαρτών να δημιουργούν αγροτικό εισόδημα χωρίς να θίγεται το δασικό ισοζύγιο.
2. Το δεύτερο σημαντικό βήμα. Η χώρα έχει για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνική Στρατηγική για τα Δάση, με στόχο την αειφόρο διαχείριση και την προστασία τους και βεβαίως την αύξηση της συνεισφοράς τους στο ΑΕΠ της χώρας.
3. Το τρίτο σημαντικό βήμα. Ολοκληρώσαμε τον εθνικό κατάλογο περιοχών Natura 2000

4. Το τέταρτο. Διαμορφώσαμε, σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, και με εκτενή διαβούλευση, το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα έως το 2030, που αποτελεί και αναπτυξιακό εργαλείο, εφόσον σχεδιάζει και προωθεί επενδύσεις σε ΑΠΕ, εξοικονόμηση ενέργειας, διασύνδεσης νησιών και ηλεκτροκίνηση, ένα σχέδιο ύψους 35 δις ευρώ σε βάθος χρόνου.
5. Το πέμπτο σημαντικό βήμα. Έχουν δρομολογηθεί έργα ύψους 1,2 δις ευρώ για υποδομές αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων σε όλους τους οικισμούς της χώρας με πληθυσμό άνω των 2000 κατοίκων.
6. Το έκτο. Ολοκληρώσαμε τις υποχρεώσεις της χώρας για τη Θαλάσσια Στρατηγική αλλά και τα προγράμματα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων και κυρίως των υδάτων κολύμβησης και έχουμε πετύχει μια αξιοζήλευτη αύξηση 30% περίπου στις ακτές που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα γαλάζιας σημαίας από το 2015-2019.
7. Το έβδομο σημείο είναι ότι πετύχαμε 82% μείωση προστίμων από τις χωματερές, μείωση της κατανάλωσης της λεπτής πλαστικής σακούλας μέχρι 80% στα super market, πράγμα το οποίο νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί από τα μικρά καθημερινά πράγματα δημιουργείται και η συνείδηση των πολιτών για την ανάγκη αυτοί να μπουν μπροστά στη μάχη για την προστασία του περιβάλλοντος.
8. Το όγδοο σημείο, το όγδοο βήμα, είναι ότι ολοκληρώσαμε το νέο θεσμικό πλαίσιο για την ανακύκλωση που ενισχύει το ρόλο και τους πόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών, θεσπίσαμε νέα τιμολογιακή πολιτική με βάση την απόδοση κάθε δήμου στην Ανακύκλωση.
9. Το ένατο σημείο είναι ότι θεσμοθετήσαμε Εθνική Στρατηγική για την Κυκλική οικονομία, προωθώντας καινοτόμες λύσεις για την αξιοποίηση δευτερογενών υλικών και τη βιομηχανική συμβίωση, ως βασικό κρίκο της παραγωγικής ανασυγκρότησης.
10. Και, τέλος, το δέκατο βήμα είναι ότι αδειοδοτήθηκαν περιβαλλοντικά επενδύσεις στους τομείς υποδομών, ενέργειας, τουριστικών καταλυμάτων, βιομηχανιών και βιοτεχνιών, που καθυστερούσαν στα συρτάρια των υπουργείων έως και δέκα χρόνια.

Θέλουμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα την επόμενη τετραετία. Και θέλουμε να προχωρήσουμε μαζί στην προοδευτική μας συμμαχία με τους Οικολόγους Πράσινους.

Οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ 2030 και η συμφωνία των Παρισίων, με προσαρμογή στον στόχο για τον 1,5 βαθμό Κελσίου, αποτελούν τον πυρήνα της πολιτικής μας στρατηγικής. Με ριζική στροφή στην πράσινη ενέργεια. Έχουμε βάλει ως βασικό προγραμματικό στόχο την επόμενη τετραετία να προχωρήσουμε σε δραστικά μέτρα για την εξοικονόμηση ενέργειας, ώστε μέχρι το 2030 η χώρα μας να παράγει το 32% της ενέργειάς της από ΑΠΕ. Και να έχουμε εξοικονόμηση ενέργειας 32,5%. Ένας φιλόδοξος στόχος που μπορούμε να τον πετύχουμε αν από την επόμενη τετραετία γίνουν πάρα πολύ σημαντικά βήματα σ’ αυτή την κατεύθυνση. Επίσης το σχέδιό μας για την επόμενη μέρα. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα αναλάβει την αρμοδιότητα παρακολούθησης και συντονισμού της Βιώσιμης Ανάπτυξης, με βάση του στόχους του ΟΗΕ για το 2030. Θα υπάρχει δηλαδή ένα καθημερινό μόνιτορ, μια παρακολούθηση για το αν υλοποιούνται αυτά τα βήματα για να φτάσουμε σ’ αυτούς τους στόχους.
Θα προχωρήσουμε άμεσα, από το φθινόπωρο στη διενέργεια 13 περιφερειακών συνεδρίων για δεκατρία περιφερειακά σχέδια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ως το 2020.
Θα δώσουμε στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής γνωμοδοτικό χαρακτήρα για όλες τις νομοθετικές διατάξεις που αφορούν το περιβάλλον.
Και θα διεκδικήσουμε ένα φιλόδοξο Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης για την επίτευξη των Παγκόσμιων Στόχων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και στη γειτονιά μας, στα Βαλκάνια, θα προωθήσουμε τη βαλκανική συμφωνία των 10 κρατών για την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, με υπογραφή εντός του 2019, με πρωτοβουλία βεβαίως που θα αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση.

Με αυτές τις σκέψεις, θέλω να πω ότι αυτή είναι η μάχη του μέλλοντος που αποφασίζουμε σήμερα να δώσουμε μαζί, είναι η μάχη του μέλλοντος, και είναι η πολιτική σύγκρουση του μέλλοντος. Μια πολιτική σύγκρουση, τόσο σε επίπεδο Ελλάδας όσο και σε επίπεδο Ευρώπης, και σε επίπεδο κόσμου. Δείτε ποια είναι η αντιμετώπιση, ποια είναι η γραμμή, ποια είναι η στάση που κρατούν οι συντηρητικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Από τις ΗΠΑ, το σχέδιο Τραμπ, το οποίο είναι ένα σχέδιο για ανάπτυξη δίχως καμία έγνοια για το περιβάλλον, έως και τη μάχη που δίνουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τη σύγκρουση που είχαμε στην προηγούμενη σύνοδο Κορυφής με τις συντηρητικές δυνάμεις, τις χώρες του Βίζεγκραντ για το εάν θα υιοθετήσουμε επιπλέον του σχεδίου των στόχων της συμφωνίας των Παρισίων για τον 1,5 βαθμό Κελσίου μέχρι το 2030, ένα φιλόδοξο σχέδιο ως το 2050. Και ήταν από τις λίγες φορές που δεν υπήρξε καμία απόφαση, καμία συμφωνία. Υπήρξε αδιέξοδο.
Αυτή λοιπόν τη μεγάλη μάχη θέλουμε να την δώσουμε οι προοδευτικές δυνάμεις του πλανήτη, της Ευρώπης και της Ελλάδας μαζί. Οικολογικό κίνημα, πολιτική οικολογία, ριζοσπαστική ανανεωτική Αριστερά, δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις και αριστερή Σοσιαλδημοκρατία, πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την μάχη του μέλλοντος, την μάχη των επόμενων γενεών. Το χρωστάμε στις επόμενες γενιές. Στα παιδιά μας.


Είμαστε έτοιμοι να πάμε μπροστά, όλοι μαζ,ί ενώνοντας δυνάμεις, γι αυτό λέμε σε όλους και σε όλες, σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες, ότι, να ένας παραπάνω λόγος, στις 7 Ιουλίου να είμαστε όλοι εκεί. Να είμαστε στις κάλπες για να προστατέψουμε όχι μόνο τη χώρα, όχι μόνο την πορεία της χώρας προς τα εμπρός, την κοινωνία, τους εργαζόμενους, την δημοκρατία, αλλά να προστατέψουμε και το περιβάλλον. Να προστατέψουμε τον φυσικό πλούτο της πατρίδας μας. Και να αναλάβουμε όλοι μαζί από τις 8 του Ιούλη την μάχη για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Πιστεύω βαθιά ότι μπορούμε να ζήσουμε σε μια Ελλάδα δίκαιη, σε μια Ελλάδα βιώσιμη, σε μια Ελλάδα πράσινη, υιοθετώντας ένα μεγάλο μέρος της πράσινης ατζέντας, του οικολογικού κινήματος και βεβαίως προωθώντας αυτή τη σημαντική συνεργασία που σήμερα ανακοινώνουμε, τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Οικολόγους Πράσινους. Σας ευχαριστώ θερμά.