Φίλες και φίλοι,
Οι κάτοικοι της περιοχής της δυτικής Αττικής βιώνουν στο πετσί τους τα προβλήματα περιβάλλοντος στη Δυτική Αττική. Η κατάσταση κάθε μέρα χειροτερεύει και αυτό που σερβίρεται μέχρι στιγμής είναι διακηρύξεις περιβαλλοντικής ευαισθησίας.
Οι διακηρύξεις περιβαλλοντικής ευαισθησίας δεν κοστίζουν τίποτα, γι αυτό και είναι άφθονες, ειδικά κατά την προεκλογική περίοδο. Όμως στα λόγια δεν λύνονται τα πραγματικά περιβαλλοντικά προβλήματα. Απαιτείται βούληση, και συγκρούσεις με ισχυρά συμφέροντα.
Ήδη το πρώτο νομοσχέδιο του υπουργείου περιβάλλοντος για την προστασία ων δασών της Αττικής, παρά το γεγονός ότι αφήνει σοβαρότατα θέματα ανεπίλυτα, δέχεται βολές ακόμα και από κυβερνητικούς κύκλους.
Οφείλει, η υπουργός περιβάλλοντος να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της κυβέρνησης οι οποίες, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έχουν αρχίσει να θαμπώνουν. Ή μήπως η ευαισθησία για το περιβάλλον κράτησε μόλις πενήντα μέρες; Ούτε καν εκατό.
Εμείς θα είμαστε παρόντες σε κάθε μέτωπο και θα ελέγχουμε την κυβέρνηση, πιστεύοντας ότι το περιβάλλον είναι δημόσιο αγαθό, και είναι ανάγκη να προστατευτεί με κάθε κόστος.
Φίλες και φίλοι,
Στο σύντομο χαιρετισμό μου, θα ήθελα να αναφερθώ συνοπτικά στο πως οι δυνάμεις της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της διαχείρισης απορριμμάτων σήμερα, σε σχέση και με την περιοχή της Δυτικής Αττικής που επικεντρώνει η σημερινή εκδήλωση.
Το πρόβλημα των απορριμμάτων που έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, με αποκλειστική ευθύνη όσων κυβέρνησαν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες. Ποια είναι, όμως, τα χαρακτηριστικά του «προβλήματος» της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων σήμερα:
Οι χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων – όσοι λειτουργούν σύννομα – δέχονται τεράστιους όγκους απορριμμάτων, καθώς η ανακύκλωση στην πηγή δεν έχει προχωρήσει σχεδόν καθόλου. Ιδιαίτερα ο ΧΥΤΑ Φυλής, έχει φτάσει να δέχεται –πέρα από τα σκουπίδια όλης της Αττικής- και σκουπίδια από την Πελοπόννησο αλλά και άλλα απόβλητα.
Πρόκειται για μια ακόμη ιστορική αδικία εις βάρος της Δυτικής Αττικής, που έχει συγκεντρώσει όλες τις οχλούσες χρήσεις του λεκανοπεδίου (βιομηχανία, μεταφορές, χώρους αποβλήτων κ.α.). Ακόμη και σήμερα, μετά από δεκαετίες υποβάθμισης, οι πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζουν τη Δυτική Αττική σαν την «πίσω αυλή» ολόκληρου του πολεοδομικού συγκροτήματος.
Επιπλέον, η ανακύκλωση με τους μπλε κάδους, ένα σύστημα που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να συμβάλλει στην εκτροπή μεγάλου μέρους των απορριμμάτων από την ταφή, παραπαίει, ελλείψει ενημέρωσης των πολιτών και σοβαρών κινήτρων για τους ΟΤΑ που την εφαρμόζουν.
Έτσι, οι εγκεκριμένοι κρατικοί σχεδιασμοί διαχείρισης των απορριμμάτων, έχουν καταλήξει να είναι μόνο μια «φάμπρικα» χωροθέτησης και κατασκευής χώρων ταφής, συχνά χωρίς σοβαρή μελέτη και εξέταση εναλλακτικών λύσεων, αλλά και χωρίς διαβούλευση και συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών που δίκαια είναι καχύποπτες και ανησυχούν.
Σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, ορισμένοι προωθούν σήμερα τη «μαγική λύση» της ενεργειακής αξιοποίησης των αστικών στερών αποβλήτων. Υποτίθεται ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία και οι «νέες τεχνολογίες» θα μας απαλλάξουν από το πρόβλημα, με τρόπο μάλιστα συμβατό με την Κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία.
Αθόρυβα αλλά συστηματικά, σχεδιασμοί για την εγκατάσταση εργοστασίων καύσης και παραγωγής ενέργειας από σκουπίδια προχωράνε στη Βοιωτία, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη κ.α.
Χωρίς να είμαστε «τεχνοφοβικοί», τοποθετούμαστε πολύ κριτικά στην προοπτική της ευρείας υιοθέτησης της λύσης της αποτέφρωσης των απορριμμάτων.
Θεωρούμε ότι είναι μια επιλογή που ιδιωτικοποιεί πλήρως τον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων σε κερδοσκοπικά συμφέροντα, εκτινάσσει τα ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν οι δημότες, έχει πολλά και δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως έκλυση διοξινών και τοξικά απόβλητα.
Το κυριότερο όμως πρόβλημα με την καύση, είναι ότι βάζει οριστική «ταφόπλακα» στην ανακύκλωση, αφού κανείς δεν θα έχει συμφέρον να αφαιρέσει «καύσιμη ύλη», το χαρτί, το πλαστικό και τα οργανικά από τα σκουπίδια… Θα καταναλώνουμε για να παράγουμε περισσότερα σκουπίδια και από πάνω θα πληρώνουμε ακριβά την παραγωγή ενέργειας από αυτά…
Φίλες και φίλοι,
Σαν ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουμε στις αγωνίες και τους αγώνες των κατοίκων της Δυτ. Αττικής για να αντιστραφεί η πορεία της υποβάθμισης, για να υπάρξει κοινωνική και χωρική δικαιοσύνη, δηλ. να μην επωμίζεται μια λαϊκή περιοχή τις επιβαρύνσεις όλων των άλλων.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η πολιτική μας πρόταση για τη διαχείριση των απορριμμάτων προτάσσει την απόλυτη προτεραιότητα της μείωσης και ανακύκλωσης, πάντα με την ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας και υπό δημόσιο έλεγχο.
Λέμε όχι στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων, λέμε όχι σε «λύσεις» που απλά μεταθέτουν το πρόβλημα κάπου αλλού ή για αργότερα.
Με τέτοιες πολιτικές, φιλικές ταυτόχρονα προς το περιβάλλον αλλά και την κοινωνία και το δημόσιο χώρο, με αγώνες και διεκδικήσεις μπορούμε να φανταστούμε τη Δυτική Αττική –όχι σαν την «πίσω αυλή» της Αθήνας, αλλά θα ένα μέρος που μπορεί κανείς να ζει, να εργάζεται και να μεγαλώνει τα παιδιά του με αξιοπρέπεια.