• Στην εποχή του μνημονίου θα μπορούν να έχουν περίθαλψη σε αξιοπρεπή φροντίδα υγείας μονάχα όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα. Όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα θα στοιβάζονται σε νοσοκομεία με μικρό όγκο προσωπικού, με χαμηλές δυνατότητες, θα στοιβάζονται σ΄ έναν οργανισμό όπως ο ΕΟΠΥΥ ο οποίος δεν θα μπορεί να λειτουργήσει γιατί δεν έχει προβλέψει ακόμα και για τις απαραίτητες λειτουργικές δαπάνες.
• Ο κ. Λοβέρδος μας έλεγε χθες, μας απειλούσε μάλλον, ότι μπορεί να γίνει μακελειό στη χώρα. Η αλήθεια είναι ότι το μακελειό έχει γίνει ήδη στη χώρα. Το μακελειό έχει ήδη συμβεί. Όταν ένα εκατομμύριο είναι άνεργοι, όταν έχουν χάσει το εισόδημά τους η συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών, των εργαζόμενων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, όταν κλείνουν τα μαγαζιά, όταν φεύγουν οι νέοι άνθρωποι στο εξωτερικό, το μακελειό έχει ήδη συμβεί
• Δεν μπορεί αυτοί οι οποίοι είναι υπεύθυνοι του εγκλήματος να μας κουνάνε το δάχτυλο. Μας οδηγούν στη χρεοκοπία. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σώσουν τις τράπεζες και τους τραπεζίτες. Το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να δημιουργούν συνθήκες υψηλής κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο στη χώρα
• Είναι ένα σχέδιο φτωχοποίησης της χώρας. Θέλουν να μας κάνουν να δουλεύουμε με μισθούς Βουλγαρίας, Ινδίας, Κίνας, να εκποιήσουν τη δημόσια περιουσία, να εκμεταλλευτούν το δημόσιο πλούτο και το δημόσιο χρήμα και να δημιουργήσουν συνθήκες κερδοφορίας.
• Υπάρχει δρόμος αποτροπής αυτής της λαίλαπας. Περνάει όμως μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, μέσα από την άμεση ανατροπή αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος, της διαφθοράς και της κλεπτοκρατίας που μας κυβερνά και ψάχνει να βρει τρόπους να μας κυβερνά και για την επόμενη δεκαετία, ενδεχομένως και χωρίς εκλογές. Αυτό θέλουν. Αν μπορούσαν να το κάνουν. Θα το έκαναν.
Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, επισκέφθηκε σήμερα το Νοσοκομείο ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ όπου είχε συνάντηση ενημέρωσης από το Σωματείο των Εργαζομένων και στη συνέχεια συνομίλησε με τους εργαζόμενους στο Αμφιθέατρο του Νοσοκομείου.
Στην ομιλία του ο Αλ. Τσίπρας τόνισε:
«Βρισκόμαστε εδώ όχι τόσο για να σας πούμε σοφίες, αλλά για να μάθουμε από σας και για να αναδείξουμε τα δίκαια αιτήματά σας.
Γνωρίζομε ότι οι διεκδικήσεις σας χρονίζουν, δεν είναι ένα θέμα χθεσινό και βρισκόμαστε σ΄ ένα νοσηλευτικό ίδρυμα το οποίο έχει άρτια υλικοτεχνική υποδομή, είναι ένα από τα πιο σύγχρονα νοσοκομεία στη χώρα και πιστεύουμε ότι είναι αδιανόητο σήμερα στο «Ερρίκος Ντυνάν» να υπάρχει αυτή η κατάσταση. Βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση από τότε που ιδρύθηκε, με τους εργαζόμενους, νοσηλευτικό προσωπικό, διοικητικό προσωπικό αλλά και γιατρούς, να έχουν μείνει απλήρωτοι εδώ και τέσσερις μήνες, να τους χρωστάνε ακόμα και το επίδομα αδείας του 2011, την ίδια στιγμή που διάφοροι εξυγιαντές, μεγαλοστελέχη μάνατζερς έρχονται δήθεν για να σώσουν το νοσοκομείο, έρχονται και παρέρχονται, καλοπληρώνονται όμως.
Κάποιοι μας λένε ότι είναι μια υπόθεση που αφορά τη διοίκηση και τον Ερυθρό Σταυρό. Εμείς λέμε ότι είναι μια υπόθεση που αφορά την κοινωνία. Και κυρίως είναι μια υπόθεση που αφορά όλους τους πολίτες οι οποίοι βλέπουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας να υποβαθμίζονται και είμαστε βέβαιοι, γιατί όπου αλλού πήγε το ΔΝΤ και αυτή η επιβολή του δόγματος του σοκ, νεοφιλελεύθερων σκληρών μέτρων λιτότητας, νοσοκομεία έκλεισαν και αμιγώς δημόσια νοσοκομεία. Κι επίσης πιστεύουμε ότι η υποβάθμιση της λειτουργίας του «Ερρίκος Ντυνάν» εντάσσεται σ΄ ένα σχέδιο προμνημονιακό, απλώς η κατάσταση σήμερα της χώρας επιταχύνει αυτό το σχέδιο, σ΄ ένα σχέδιο πλήρους ιδιωτικοποίησης των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Στην εποχή του μνημονίου θα μπορούν να έχουν περίθαλψη σε αξιοπρεπή φροντίδα υγείας μονάχα όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα. Όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα θα στοιβάζονται σε νοσοκομεία με μικρό όγκο προσωπικού, με χαμηλές δυνατότητες, θα στοιβάζονται σ΄ έναν οργανισμό όπως ο ΕΟΠΥΥ ο οποίος δεν θα μπορεί να λειτουργήσει γιατί δεν έχει προβλέψει ακόμα και για τις απαραίτητες λειτουργικές δαπάνες.
Απέναντι σ΄ αυτή την πραγματικότητα, εμείς ζητάμε συγκεκριμένες απαντήσεις από τον υπουργό Υγείας, τον κ. Λοβέρδο.
Ο κ. Λοβέρδος, αλλά και οι αρμόδιες επιτροπές της Βουλής των Ελλήνων, έχουν συζητήσει το πρόβλημα «Ερρίκος Ντυνάν» πάρα πολλές φορές. Βεβαίως οφείλω να σας πω ότι είχαν μια ιδιαίτερη διακριτική μεταχείριση σε σχέση με τις ευθύνες τόσο της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου όσο και της διοίκησης του νοσοκομείου από τους συναδέλφους βουλευτές. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το «Ερρίκος Ντυνάν» εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι ιδιαίτερα γαλαντόμο σε πολιτικά πρόσωπα, σε βουλευτές, σε υπουργούς που έρχονται εδώ και νοσηλεύονται. Και νοσηλεύονται σε ένα νοσοκομείο το οποίο τυπικά δεν είναι στο δημόσιο, αλλά με όρους δημοσίου. Την ίδια στιγμή για να έρθουν κάποιοι άποροι άνθρωποι και να περάσουν τις πύλες ενός νοσοκομείου σαν κι αυτό, περνάνε από εξονυχιστικούς ελέγχους και δεν περνάνε τελικά, κόβονται. Υπάρχει λοιπόν μια διακριτική μεταχείριση, η οποία ανταποδίδεται τώρα από την πλευρά του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Την ίδια στιγμή όμως το πρόβλημα είναι ότι οι εργαζόμενοι μένουν τέσσερις μήνες απλήρωτοι., Και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν το χαράτσι, να πληρώσουν εισφορές, καλούνται να επιβιώσουν μέσα στη σημερινή λαίλαπα της μνημονιακής πολιτικής και κανείς δεν νοιάζεται γι αυτό.
Ο κ. Λοβέρδος λοιπόν είχε υποσχεθεί την ένταξη του νοσοκομείου στον ΕΟΠΥΥ. Τι απέγινε αυτή η υπόσχεση; Ο κ. Λοβέρδος και το Υπουργείο Υγείας πρέπει να μας πει σήμερα που έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν τι ακριβώς προτείνει για τη συνέχιση της λειτουργίας του νοσοκομείου. Τι θα κάνει η κυβέρνηση συνολικά για την επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων του «Ερρίκος Ντυνάν». Πρέπει να μας πουν επίσης και τα κόμματα της συμπολίτευσης, που μέχρι χθες ήταν αντιπολίτευση, αλλά σήμερα παριστάνουν την συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, οι βουλευτές των κομμάτων αυτών, της Ν.Δ. και του ΛΑ.Ο.Σ., τι ακριβώς προτείνουν, γιατί κανείς από τη σημερινή κυβέρνηση δεν παίρνει θέση στο πρόβλημα. Υπάρχει άραγε αρμόδιο υπουργείο και αρμόδια κυβέρνηση να ασχοληθούν με το πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και το πρόβλημα λειτουργίας που αντικειμενικά αντιμετωπίζει ένα νοσοκομείο κόσμημα όπως το «Ερρίκος Ντυνάν»;
Ο κ. Λοβέρδος, που κατά καιρούς συχνάζει στα τηλεοπτικά παράθυρα με ιδιαίτερα σημαντικές επιτυχίες στον τρόπο που καταφέρνει να ξεφεύγει από το πρόβλημα και να παρουσιάζει μια επικοινωνιακή εικόνα ενός υπουργού ιδιαίτερα συναισθηματικού, αλλά παρόλα αυτά ενός μνημονιακού υπουργού που πήρε σκληρές αποφάσεις. Μας έλεγε χθες, μας απειλούσε μάλλον, ότι μπορεί να γίνει μακελειό στη χώρα. Η αλήθεια είναι ότι το μακελειό έχει γίνει ήδη στη χώρα. Τον καλώ ναρθεί εδώ να δει τις συνθήκες με τις οποίες ζουν καθημερινά πάνω από 200 άνθρωπου που έχουν να πληρωθεί τέσσερις μήνες. Το μακελειό έχει ήδη συμβεί. Όταν ένα εκατομμύριο είναι άνεργοι, όταν έχουν χάσει το εισόδημά τους η συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών, των εργαζόμενων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, όταν κλείνουν τα μαγαζιά, όταν φεύγουν οι νέοι άνθρωποι στο εξωτερικό, το μακελειό έχει ήδη συμβεί. Τώρα, θα γίνει μεγαλύτερο ή μικρότερο μακελειό.. είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να το συζητήσουμε και να δούμε τον τρόπο που θα αποφευχθεί.
Δεν μπορεί αυτοί οι οποίοι είναι υπεύθυνοι του εγκλήματος να μας κουνάνε το δάχτυλο. Μας οδηγούν στη χρεοκοπία. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σώσουν τις τράπεζες και τους τραπεζίτες. Το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να δημιουργούν συνθήκες υψηλής κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο στη χώρα. Το μεγάλο κεφάλαιο που επενδύει παρεμπιπτόντως στην παροχή υγείας γιατί είναι πολύ κερδοφόρος επιχείρηση η ενασχόληση με την υγεία. Το μεγάλο κεφάλαιο το οποίο θα κερδίσει τώρα με τις αξιώσεις, να μειωθούν οι μισθοί και στον ιδιωτικό τομέα, ενώ αυτό σε τίποτα δεν έχει να κάνει με την επίλυση του προβλήματος του δημόσιου χρέους.
Εμείς, για να μην μακρηγορώ, επιμένουμε σταθερά στη θέση μας για ένταξη του «Ερρίκος Ντυνάν» στο ΕΣΥ. Κάποιοι μας λένε ότι είναι ο Ερυθρός Σταυρός
Ο Ερυθρός Σταυρός και όσοι τον διοικούν δεν έχουν κληρονομήσει την περιουσία του Ερυθρού Σταυρού από τους παππούδες και τους πατεράδες τους. Είναι sui generis, που λένε οι νομικοί, δημόσια περιουσία, υπό την έννοια ότι η περιουσία αυτή δημιουργήθηκε από τα κληροδοτήματα των απλών καθημερινών ανθρώπων και όσων είχαν την οικονομική δυνατότητα να δώσουν από το υστέρημά τους ή από το πλεόνασμά τους. Είναι μια περιουσία η οποία πρέπει να διοικείται υπό δημόσιο έλεγχο, σταθερό δημόσιο έλεγχο και να έχει κοινωνική ανταποδοτικότητα. Και όταν, λοιπόν, βρισκόμαστε στο σημείο ένα νοσοκομείο σαν και αυτό να κλείνει ή να απειλείται να περάσει στα χέρια της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας, και η πλειοψηφία των εργαζόμενων να μένουν στο δρόμο, τότε το δημόσιο, το κράτος, η πολιτεία, έχει λόγο να παρέμβει. Αν ήσασταν τράπεζα θα σας είχαν σώσει εδώ και πάρα πολύ καιρό βέβαια, είσαστε όμως εργαζόμενοι και γιʼ αυτό απαξιούν και αδιαφορούν για εσάς.
Εμείς, λοιπόν, θα θέλαμε με την παρουσία μας εδώ, επαναλαμβάνω όχι για να σας πούμε και να σας δείξουμε το δρόμο, αλλά για να ακούσουμε, να μάθουμε και να πάρουμε κι εμείς κουράγιο, να δώσουμε και κουράγιο. Γιατί είναι ένας αγώνας δύσκολος αυτός που δίνει όλη η ελληνική κοινωνία. Δεν θα μείνει κανείς έξω απ΄αυτό το χορό, όσο κι αν κάποιοι το πίστεψαν αυτό, νόμιζαν ότι αφορά μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους, όχι. Είναι ένα σχέδιο φτωχοποίησης της χώρας. Θέλουν να μας κάνουν να δουλεύουμε με μισθούς Βουλγαρίας -δεν έχω τίποτα με τη γειτονική χώρα αλλά οι μισθοί είναι πάρα πολύ χαμηλοί- Ινδίας, Κίνας, να εκποιήσουν τη δημόσια περιουσία, να εκμεταλλευτούν το δημόσιο πλούτο και το δημόσιο χρήμα και να δημιουργήσουν συνθήκες κερδοφορίας.
Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι υπάρχει δρόμος αποτροπής αυτής της λαίλαπας. Περνάει όμως μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, μέσα από την άμεση ανατροπή αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος, της διαφθοράς και της κλεπτοκρατίας που μας κυβερνά και ψάχνει να βρει τρόπους να μας κυβερνά και για την επόμενη δεκαετία, ενδεχομένως και χωρίς εκλογές. Αυτό θέλουν. Αν μπορούσαν να το κάνουν. Θα το έκαναν.
Βεβαίως, όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και πρώτα από όλα εμείς. Εμείς όμως πιστεύουμε ότι ο μόνος δρόμος είναι η ένταση των αγώνων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της ίδιας της ζωής και του μέλλοντος των ανθρώπων που ζουν σ΄ αυτή τη χώρα.
Συνεπώς εμείς καλούμε και εσάς αλλά και όλους τους εργαζόμενους, τον ελληνικό λαό να μην κάνει πίσω στους εκβιασμούς, να μην κάνει πίσω στο κλίμα της τρομοκρατίας και να διεκδικήσει αυτό που του ανήκουν. Αυτά που μας ανήκουν τα δικαιούμαστε. Αυτά που σας ανήκουν, τα δεδουλευμένα σας, το εργασιακό σας μέλλον το δικαιούστε, δεν το εκλιπαρείτε και μόνο με αγώνες θα μπορέσετε να το κατακτήσετε.»