Ο κρίσιμος ρόλος που καλούνται να παίξουν οι διεθνείς οργανισμοί στη διαχείριση κρίσεων και την εξασφάλιση της ειρήνης αλλά και το ζήτημα της αποτελεσματικότητάς τους και της πραγματικής παρέμβασης που έχουν στην αντιμετώπιση των κρίσεων, ήταν το αντικείμενο της συζήτησης του 5ου πάνελ στη Διεθνή Διάσκεψη για την «Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη» που πραγματοποιήθηκε στις 17 & 18 Ιουνίου 2024 από το «Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα» και το «Ίδρυμα Ζόραν Ζάεφ».
Στα άκρως επίκαιρα ερωτήματα τοποθετήθηκαν οι Μαργαρίτης Σχοινάς, Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Θεόδωρος Ρουσόπουλος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβούλιο της Ευρώπης, ο Bassim Khoury, πρώην υπουργός Οικονομίας της Παλαιστίνης, ο Humberto Costa, Αντιπρόεδρος του Εργατικού Κόμματος και πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Ομοσπονδιακής Γερουσίας της Βραζιλίας, ο Μενέλαος Μενελάου, Ελληνοκύπριος Διαπραγματευτής για το Κυπριακό και η Ilina Mangova, Country Director του International Republican Institute από τη Βόρεια Μακεδονία.
«Η Ευρώπη δεν θα παραιτηθεί ποτέ από την δέσμευσή της για ένα κόσμο που θα βασίζεται στην πολυμέρεια με κανόνες»
Η Ευρώπη για να μπορέσει να είναι χρήσιμη σε όλες αυτές τις περιοχές του κόσμου, πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει τα δικά της ελλείμματα, σημείωσε στην τοποθέτησή του ο Μαργαρίτης Σχοινάς, αναφέροντας ότι «πρέπει λοιπόν τα επόμενα χρόνια να έχουμε το θάρρος, το κουράγιο να διορθώσουμε αυτά που είναι στραβά και να φτιάξουμε αυτά που δεν υπάρχουν».
Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφερόμενος στις προκλήσεις που πρέπει να απαντήσει η Ευρώπη την επόμενη πενταετία σημείωσε ότι τα ζητούμενα είναι απαιτητικά και αφορούν στην κοινή άμυνα, την ασφάλεια, την αυτονομία και την ανθεκτικότητα της Ευρώπης, δίνοντας έμφαση στην απεξάρτησή της από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, την ικανότητά της να μην χάσει την παγκόσμια μάχη για το clean tech, τις καθαρές τεχνολογίες, τα μικροτσίπ, τεχνητή νοημοσύνη.
«Η Ευρώπη δεν θα παραιτηθεί ποτέ από την δέσμευσή της για ένα κόσμο που θα βασίζεται στην πολυμέρεια. Στο multilateralism. Και μάλιστα μία πολυμέρεια η οποία θα είναι rules based, δηλαδή θα εδράζεται σε κανόνες. Όχι μία πολυμέρεια που θα την ερμηνεύει ο καθένας ανάλογα με την ισχύ του» σημείωσε ο Μαργαρίτης Σχοινάς. Αναφερόμενος στον ρόλο της Ευρώπης όσον αφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν ανέφερε ότι «η Ευρώπη θα μείνει δίπλα στην Ουκρανία, να το πω ντραγκικά whatever it takes» και παράλληλα ότι θα αναλάβει σημαντικότατο κομμάτι της ανασυγκρότησης της Ουκρανίας, και θα προσφέρει μία αξιόπιστη προοπτική για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια.
Όσον αφορά στη Μέση Ανατολή ο Μαργαρίτης Σχοινάς ανέφερε ότι «η Ευρώπη στηρίζει τον Παλαιστινιακό λαό όταν δεν ήταν κανένας άλλος εκεί. Οι Αμερικανοί είχαν φύγει εδώ και καιρό. Η Ευρώπη όμως ήταν εκεί» ενώ σημείωσε η Ευρώπη θα είναι και εκεί και μετά για την ανοικοδόμηση και για την εξυπηρέτηση μίας λύσης δύο κρατών.
Οι εκθέσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουν ειδική αξία και απαξία
Στις δυνατότητες παρέμβασης και στις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει το Συμβούλιο της Ευρώπης για τα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας σήμερα αναφέρθηκε ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, εστιάζοντας τις αναφορές του στη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, το Αζερμπαϊτζάν, το Κόσοβο αλλά και το θέμα της Κύπρου.
Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος σχολιάζοντας αναφορές για τη δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης σημείωσε ότι οι εκθέσεις του Συμβουλίου για μείζονα ζητήματα μπορεί να μην είναι νόμοι, έχουν, όμως, ειδική αξία και απαξία.
«Σου προσθέτει αξία μία έκθεση η οποία θα εκτιμήσει ότι έχεις κάνει πρόοδο σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κράτους δικαίου και δημοκρατίας, απαξία στα ίδια θέματα εάν σε καταγγείλει η έκθεσή της».
Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφέρθηκε στην άμεση σύνδεση του οργανισμού με το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέροντας ότι είναι η Κοινοβουλευτική Συνέλευση που εκλέγει τους δικαστές και οι αποφάσεις του Δικαστηρίου πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά δεκτές από τις χώρες μέλη του Συμβουλίου.
Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος αναφερόμενος στο θέμα της Κύπρου, περιέγραψε πρόσφατή συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στον οποίο εξέφρασε τον προβληματισμό και την απογοήτευση σε Κύπρο και Ελλάδα από το γεγονός ότι επί δεκαετίες όλα τα ψηφίσματα δεν έχουν φέρει κάποιο αποτέλεσμα.
«Από την άλλη βέβαια για να σας είμαι απολύτως ειλικρινής, νιώθω και εγώ από την θέση που βρίσκομαι ότι πολλές φορές όντας σε έναν διεθνή οργανισμό πολλοί είναι εκείνοι που νομίζουν ότι έχεις μία τεράστια δύναμη που μπορείς να ασκήσεις αλλά δεν είναι τόσο τεράστια όσο μπορούν να φαντάζονται κάποιοι», σημείωσε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης προσθέτοντας ότι: «Δεν δικαιολογώ κανέναν».
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο όλοι έχουν τη νομική ευθύνη να σταματήσουν τη γενοκτονία στη Γάζα
Στη στρατηγική της Παλαιστίνης να έχει πίστη στο διεθνές δίκαιο και σε μία διεθνή τάξη που θα στηρίζεται σε κανόνες, επεσήμανε κατά την τοποθέτησή του ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Παλαιστίνης Bassim Khoury.
Ο πρώην υπουργός Οικονομίας έφερε ως παράδειγμα τις Συμφωνίες του Όσλο τις οποίες ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς χρησιμοποίησε για να χτίσει το πλαίσιο και τα θεσμικά όργανα του κράτους της Παλαιστίνης, το οποίο αν και υπό κατοχή έχει αναγνωριστεί από την συντριπτική πλειοψηφία όλων των κρατών.
Αναφερόμενος στον πόλεμο στη Γάζα ο Bassim Khoury επεσήμανε ότι «τα φοβερά γεγονότα που διαδραματίζονται στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, οδήγησαν στην δράση κατά του Ισραήλ στο ποινικό δικαστήριο. Το δικαστήριο έλαβε δύο αποφάσεις. Πρώτον, αναφέρθηκε σε γενοκτονία και, δεύτερον, ζήτησε την υλική βοήθεια για να σταματήσει η πείνα και, τρίτον, να σταματήσει η εισβολή στην Ράφα και να μπορέσουν οι διεθνείς παρατηρητές να μπουν στην Γάζα».
Παράλληλα ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Παλαιστίνης σημείωσε ότι δυστυχώς το Ισραήλ δεν δέχεται να συμμορφωθεί, όπως κάνει και για τα αναρίθμητα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα τελευταία χρόνια και ανέφερε ότι: «οι πράξεις που γίνονται κατά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου είναι ανησυχητικές και πρέπει να σταματήσουν. Πρέπει το δικαστήριο να στηρίζεται και να ενθαρρύνεται. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με διπλά πρότυπα και δύο μέτρα και δύο σταθμά».
Ο Bassim Khoury επέρριψε ευθύνες στη Δύση καθώς όπως είπε δεν κάνει το καθήκον της και ως εκ τούτου θεωρείται συνένοχη στη γενοκτονία επισημαίνοντας ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο όλοι έχουν τη νομική ευθύνη να σταματήσουν τη γενοκτονία.
Ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Παλαιστίνης αναφέρθηκε με ιδιαίτερα θερμά λόγια στον Αλέξη Τσίπρα και τον Zoran Zaaev και την επίτευξη της Συμφωνίας των Πρεσπών, χαρακτηρίζοντάς του «θαρραλέους ηγέτες» οι οποίοι «σκέφθηκαν ευρύτερα και πέτυχαν ένα αποτέλεσμα. Αυτό μας θυμίζει την ειρηνευτική πρόοδο που επετεύχθη στην περιοχή μας, από τον Αραφάτ και τον Ράμπιν».
Να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση, διατηρώντας την προσοχή μας στραμμένη στη μεγάλη εικόνα, στο Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή τάξη
Την αστάθεια και την αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει την περίοδο που διανύουμε σημείωσε στην τοποθέτησή του ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής για το Κυπριακό Μενέλαος Μενελάου, επισημαίνοντας ότι «πρέπει να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση, διατηρώντας την προσοχή μας στραμμένη στη μεγάλη εικόνα, στο Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή τάξη».
Αναφερόμενος στη στρατηγική της Κύπρου σημείωσε ότι «θέλουμε να εκλαμβανόμαστε ως μία χώρα η οποία προσβλέπει σε στρατηγικές διεξόδους, προσβλέπει σε λύσεις και προσβλέπει στο να διαδραματίσει ένα ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση της διαμόρφωσης θετικών πολιτικών εξελίξεων, μίας θετικής πολιτικής ατζέντας» και όχι ως μια χώρα που έρχεται στο προσκήνιο φέροντας ένα πρόβλημα και περιστρεφόμενη γύρω από ένα πρόβλημα.
Ο Μενέλαος Μενελάου στο πλαίσιο αυτό έφερε ως παράδειγμα το γεγονός ότι η Κύπρος έχει διαμορφώσει μηχανισμούς τριμερών συνεργασιών με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, το Λίβανο, την Ιορδανία και άλλες, έχοντας προχωρήσει σε συμφωνίες για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με το Ισραήλ, το Λίβανο, την Αίγυπτο. Παράλληλα αναφέρθηκε στην ανθρωπιστική βοήθεια μέσω της θαλάσσιας οδού Αμάλθεια από το λιμάνι της Λάρνακας, της Κύπρου προς την Γάζα, που αποτελεί μία συνεργασία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ και άλλους σημαντικούς δρώντες στην περιοχή.
«Χρειαζόμαστε αντιπροσωπευτικούς διεθνείς οργανισμούς με αποτελεσματικούς μηχανισμούς δράσης»
Ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κόμματος και πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Ομοσπονδιακής Γερουσίας της Βραζιλίας Humberto Costa μίλησε για τη σταθερότητα που απέκτησε η Βραζιλία υπό την προεδρία Λούλα και την ανασύσταση των δεσμών της με τη διεθνή κοινότητα. Παράλληλα επεσήμανε ότι στόχος της χώρας είναι να παίξει σημαντικό ρόλο στις συζητήσεις που γίνονται για την αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων της εποχής, όπως η κλιματική αλλαγή.
Ο Humberto Costa αναφέρθηκε στον ρόλο των διεθνών οργανισμών σημειώνοντας ότι η καθυστέρηση στο να παρέχουν ταχεία και επαρκή ανταπόκριση στις τεράστιες προκλήσεις του σημερινού κόσμου «θέτει τις δημοκρατίες σε όλο τον πλανήτη σε κίνδυνο».
Ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κόμματος και πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Ομοσπονδιακής Γερουσίας της Βραζιλίας υπογράμμισε με έμφαση το πρόβλημα της κλιματικής κρίσης και την υπόθεση του περιβάλλοντος που παίζει όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νέας παγκόσμιας γεωπολιτικής και για την οποία, όπως είπε, «χρειαζόμαστε αντιπροσωπευτικούς διεθνείς οργανισμούς με αποτελεσματικούς μηχανισμούς δράσης για να ανταποκριθούν στις συνεχείς απειλές και να εξασφαλίσουν την πλήρη διατήρηση της παγκόσμιας Ειρήνης».
Ο Humberto Costa έθεσε και ζήτημα βαθιάς αλλαγής στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σημειώνοντας ότι πρέπει να αποκτήσει νέα αποτελεσματικά μέλη, «έτσι ώστε να πάρει έναν χαρακτήρα πλουραλισμού και να νομιμοποιήσει τις αποφάσεις του οι οποίες όλο και πιο ανώδυνες είναι όσον αφορά την επίτευξη των στόχων τους».
Το έλλειμμα εμπιστοσύνης απέναντι στους θεσμούς είναι αυξημένο και ενισχυμένο
Στον ρόλο του International Republic Institute στην ενίσχυση της δημοκρατίας σε αναπτυσσόμενες χώρες αναφέρθηκε κατά την τοποθέτησή της η Ilina Mangova, Country Director του Ινστιτούτου, σημειώνοντας ότι η ρόλος του είναι προληπτικός και συμβουλευτικός.
Η Ilina Mangova αναφερόμενη στα Βαλκάνια και στις προοπτικές της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης, σημείωσε ότι η ιδέα είναι σε υψηλά επίπεδα στις χώρες των Βαλκανίων όμως όσο καθυστερεί η διαδικασία οι πολίτες τους χάνουν την ελπίδα τους.
Η Country Director του International Republic Institute έφερε ως παράδειγμα του πόσο φθίνει η εμπιστοσύνη στη Βόρεια Μακεδονία που όπου «ήδη το 2000 στη Βόρεια Μακεδονία η υποστήριξη της ιδέας ήτανε 98%, της ιδέας της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα στην Βόρεια Μακεδονία έχει πέσει στο 62%. Είναι τεράστια η διαφορά. Τεράστια η μείωση». Παράλληλα σημείωσε ότι αν αντιστοίχως υπάρχει η ίδια αίσθηση και στις άλλες χώρες των Βαλκανίων, δηλαδή, η αίσθηση ότι διαρκώς αντιμετωπίζουν νέα προσκόμματα θα φθίνει ακόμα περισσσότερο αντιστοίχως το ποσοστό στήριξης της ιδέας της ενσωμάτωσης στην ΕΕ.
Ολόκληρη η συζήτηση που συντόνισε η Κάκη Μπαλή, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Η ΑΥΓΗ».
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ 5
«Γεωπολιτικές εξελίξεις και ο ρόλος των διεθνών οργανισμών στη διαχείριση κρίσεων και την εξασφάλιση της ειρήνης»
- Μαργαρίτης Σχοινάς, Αντιπρόεδρος, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
- Θεόδωρος Ρουσόπουλος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, Συμβούλιο της Ευρώπης
- Bassim Khoury, Υπουργός Οικονομίας, (2009), Παλαιστίνη
- Humberto Costa, Αντιπρόεδρος, Εργατικό Κόμμα, Πρόεδρος, Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Ομοσπονδιακής Γερουσίας, Βραζιλία
- Μενέλαος Μενελάου, Ελληνοκύπριος Διαπραγματευτής για το Κυπριακό, Κύπρος
- Ilina Mangova, Country Director, International Republican Institute, Βόρεια Μακεδονία
Κα ΜΠΑΛΗ:
Καλημέρα σας. Θα έχουμε ένα πολύ ιδιαίτερο πάνελ σήμερα που αποτελείται από διαφορετικούς ανθρώπους που εκπροσωπούν πολλούς διεθνείς οργανισμούς και το Global South, θα ζητήσω από τον κο Μαργαρίτη Σχοινά τον Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να έρθει εδώ.
Τον κύριο Humberto Costa από την Βραζιλία, την κα Ilina Mangova από τη Βόρεια Μακεδονία και από το Διεθνές Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο, τον κο Θόδωρο Ρουσόπουλο, πρώην συνάδελφο πρέπει να πω, τώρα από το Συμβούλιο της Ευρώπης, τον κύριο Μπασιμ Χουρί από την Παλαιστίνη. Και τον Μενέλαο Μενελάου, θεέ μου σας ξέχασα, τον κύριο Μενέλαο Μενελάου από την Κύπρο.
Κάνει πολύ ζέστη και η θερμοκρασία αυτή μας φέρνει στο νου την κλιματική αλλαγή, φυσικά δεν έχουμε ξεχάσει την πανδημία, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον πόλεμο στην γειτονιά μας. Ο κύριος Khoury προέρχεται από έναν από αυτούς τους 2 πολέμους που μαίνονται στην περιοχή μας, δεν ξεχνάμε τις προκλήσεις των Βαλκανίων, η Ilina είναι εδώ αλλά εμείς στα Βαλκάνια βρισκόμαστε μην το ξεχνάμε και ως εκ τούτου περιμένω το πάνελ αυτό να συζητήσει τις προκλήσεις αυτές και το πως θα αντιμετωπισθούν, οι διάφοροι οργανισμοί που εκπροσωπούνται εδώ θα μας πουν πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις με τις πολεμικές κρίσεις και την ειρήνη και οι υπόλοιποι θα μας πουν τι περιμένουν απ’ αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς.
Θα μου άρεσε πολύ να μιλάτε μεταξύ σας και να μην κάνετε μονολόγους, ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Η μία Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποχωρεί, η επόμενη έρχεται, η δουλειά όμως υπάρχει, τι περιμένετε ότι θα κάνει η Κομισιόν τα επόμενα πέντε χρόνια για να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα προβλήματα;
Κος ΣΧΟΙΝΑΣ:
Ευχαριστώ. Aγαπητέ μου Zoran, κύριε Nimetz, θα μιλήσω στα ελληνικά όπως κάθε φορά εκφράζομαι στην πατρίδα μου.
Σήμερα ανάμεσα σε όλα τα άλλα υπάρχει και η πρόβλεψη του Νοστράδαμου ότι είναι το τέλος του κόσμου, 18 Ιουνίου θα έρθει το τέλος του κόσμου οπότε θα πρέπει να κάνουμε γρήγορα. Προς το παρόν δεν ήρθε, να βεβαιωθούμε ότι θα τελειώσουμε το πάνελ εγκαίρως.
Τρία πράγματα θέλω να πω για τον ρόλο το δικό μας στα χρόνια που έρχονται σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία ανάμεσα σε έναν πολιτικό κύκλο που κλείνει και σε έναν άλλον που ανοίγει. Το 1ο είναι ότι όπως και στα αεροπλάνα συχνά ακούμε ότι πρέπει πρώτα να βάλεις την δικιά σου μάσκα οξυγόνου πριν βοηθήσεις τους άλλους, η Ευρώπη για να μπορέσει να είναι χρήσιμη σε όλες αυτές τις περιοχές του κόσμου, πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει τα δικά της ελλείμματα. Πρέπει λοιπόν τα επόμενα χρόνια να έχουμε το θάρρος, το κουράγιο να διορθώσουμε αυτά που είναι στραβά και να φτιάξουμε αυτά που δεν υπάρχουν.
Αυτή την 5ετία το κάναμε με τα εμβόλια, με το Ταμείο Ανάκαμψης, με τη βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά τα ζητούμενα της επόμενης 5ετίας θα είναι εξίσου απαιτητικά, θα είναι η κοινή άμυνα, η ασφάλεια, η αυτονομία και η ανθεκτικότητα της Ευρώπης, η απεξάρτησή της από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, η ικανότητά της να μην χάσει την παγκόσμια μάχη για το clean tech, τις καθαρές τεχνολογίες, τα μικροτσίπ, τεχνητή νοημοσύνη.
Πρώτο πράγμα λοιπόν έχει να κάνει με εμάς τους ίδιους. Εμείς πρέπει να βελτιωθούμε για να είμαστε χρήσιμοι στους υπόλοιπους.
Το δεύτερο πράγμα που θα κάνουμε και θέλω να το πω σε όλους τους τόνους και με όλη την ευκρίνεια στην ευκαιρία που μου δίνεται, είναι ότι η Ευρώπη δεν θα παραιτηθεί ποτέ από την δέσμευσή της για ένα κόσμο που θα βασίζεται στην πολυμέρεια. Στο multilateralism. Και μάλιστα μία πολυμέρεια η οποία θα είναι rules based, δηλαδή θα εδράζεται σε κανόνες. Όχι μία πολυμέρεια που θα την ερμηνεύει ο καθένας ανάλογα με την ισχύ του.
Η δέσμευσή μας για μία τέτοια πολυμέρεια, είναι ακλόνητη. Και θα παραμείνει ακλόνητη. Ήμασταν οι μόνοι την 4ετία Τραμπ που μείναμε πιστοί σε αυτό τον κόσμο, οι Αμερικάνοι εγκατάλειψαν την πολυμέρεια, πολλοί μας άφησαν μόνους, δεν χάσαμε τη δέσμευσή μας, θα κρατήσουμε την ίδια δέσμευση και για το μέλλον.
Και είναι πιο σημαντικό τώρα ότι θα τα καταφέρουμε γιατί ολοένα και περισσότερο η Ευρώπη ειδικά με τις δυσκολίες τις γεωπολιτικές που έχουμε, αρχίζει να προβάλει ως μία δύναμη καλού, δηλαδή ως κομμάτι της λύσης σε προβλήματα που εν πολλοίς δεν δημιουργήθηκαν εξαιτίας της Ευρώπης και θα έχουμε 4 κράτη μέλη μας, μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Δανία και η Σλοβενία θα κάθονται στο κεντρικό τραπέζι της πολυμερούς διακυβέρνησης.
Το τρίτο και τελευταίο πράγμα που έχει να κάνει πιο πολύ με το πως στην πράξη θα δουλέψουμε σε αυτές τις περιοχές, θα μου επιτρέψετε να αναφέρω 3 γεωγραφικές περιοχές που έχουν την σημασία τους. Πρώτα την Ουκρανία. Η Ευρώπη θα μείνει δίπλα στην Ουκρανία, να το πω ντραγκικά whatever it takes. Ακόμα και αν μείνουμε μόνοι μας, θα μείνουμε δίπλα τους. Γιατί αυτό που γίνεται εκεί, είναι ένας αγώνας όχι μόνο ασφάλειας, είναι ένας αγώνας για την υπερίσχυση ενός μοντέλου δημοκρατικού, κοινωνικού, μία αντίσταση στον αυταρχισμό, στον αναθεωρητισμό και στη βούληση του ισχυρού.
Αν δεν τα καταφέρουμε στην Ουκρανία θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε να πληρώσουμε το κόστος στην Βαλτική, στην Πολωνία, ελπίζω όχι στα Βαλκάνια. Και η Ευρώπη κάθε φορά που συμπεριφέρθηκε σαν Chamberlain το πλήρωσε ακριβά. Κάθε φορά που συμπεριφέρθηκε σαν Τσώρτσιλ κέρδισε.
Θα είμαστε επίσης στην Ουκρανία και στη μέρα μετά, γιατί πιστεύω ότι δεν αργούμε να μπούμε στη λογική της επόμενης μέρας. Ήδη με την συνάντηση της Ελβετίας ξεκίνησαν κάποιες διεργασίες, θα τις στηρίξουμε όλες και στη μέρα μετά είναι δύο πράγματα που η Ευρώπη θα κάνει οπωσδήποτε, πρώτον, θα αναλάβει σημαντικότατο κομμάτι της ανασυγκρότησης της Ουκρανίας, και, δεύτερον, θα προσφέρει μία αξιόπιστη προοπτική στην Ουκρανία να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια.
Έρχομαι τώρα στη Μέση Ανατολή. Θέλω να θυμίσω ότι η Ευρώπη ήταν στη Μέση Ανατολή πολύ πριν την 7η Οκτωβρίου και οι φίλοι μας οι Παλαιστίνιοι το ξέρουν. Ήμασταν εκεί, στηρίζοντας τον Παλαιστινιακό λαό όταν δεν ήταν κανένας άλλος εκεί. Οι Αμερικανοί είχαν φύγει εδώ και καιρό. Η Ευρώπη όμως ήταν εκεί.
Συνεχίζουμε με την ανθρωπιστική μας βοήθεια στη διάρκεια της κρίσης, της έκρηξης, μάλλον, στη Μέση Ανατολή και θα είμαστε και πάλι μετά και για την ανοικοδόμηση και για την εξυπηρέτηση μίας λύσης δύο κρατών.
Προϋπόθεση βέβαια για όλα αυτά και με ενδιαφέρον θα ακούσω τον Παλαιστίνιο υπουργό είναι ότι πρέπει και ο παλαιστινιακός λαός να αποφασίσει γρήγορα και αξιόπιστα για το πως θέλει να κυβερνηθεί την επόμενη μέρα και ποιο μοντέλο τους ταιριάζει. Γιατί μπορούμε να βοηθήσουμε μόνο αν έχουμε απάντηση σε αυτές τις βασικές συνιστώσες.
Ένα τελευταίο για το Global South. Εδώ έχουμε μία ασυμμετρία σημαντική, μεγάλη. Έχω ταξιδέψει παντού στο Global South, βλέπω στους νέους ανθρώπους, στις γυναίκες, στο λαό, στην κοινωνία των πολιτών, μια θα έλεγα ένα πάθος για την Ευρώπη, ένα ενδιαφέρον για την Ευρώπη.
Σε όλους αυτούς τους λαούς η Ευρώπη είναι ένα πρότυπο δημοκρατικό, ανοιχτό, κοινωνίες δικαιωματικές και τα λοιπά. Βλέπω όμως μία δυσπιστία για την Ευρώπη των κυβερνόντων. Των ελίτ που κυβερνάνε.
Μου κάνει εντύπωση πως οι ελίτ που κυβερνάνε δυσπιστούν απέναντι στην Ευρώπη, όταν οι λαοί προσβλέπουν στην Ευρώπη και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δούμε. Μας προβληματίζει και δεν είμαι σίγουρος ότι η ευθύνη είναι αμιγώς ευρωπαϊκή. Ίσως και να είναι. Αλλά δεν είναι αμιγώς ευρωπαϊκή.
Βουαλά που λέμε και στην Χαλκιδική, κυρία Μπαλή τα τρία πράγματα που ήθελα να πω έτσι εισαγωγικά.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Λοιπόν λέω να περάσουμε στον εκπρόσωπο του επόμενου Διεθνούς Οργανισμού του Συμβουλίου της Ευρώπης, κύριε Ρουσόπουλε.
Κος ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ:
Θα ακολουθήσω και εγώ το παράδειγμα του Μαργαρίτη γιατί θα ήταν περίεργο να μιλάμε σε μια άλλη γλώσσα, ελπίζω να με προλαβαίνουν οι διερμηνείς, με κατηγορούν συνήθως στο Συμβούλιο της Ευρώπης ότι μιλάω πολύ γρήγορα.
Θα ξεκινήσω με αυτό που η Κάκη είπε όταν με κάλεσε στο βήμα, λέγοντάς με ως, αποκαλώντας με και πρώην συνάδελφο, ναι υπήρξα δημοσιογράφος για μία 20ετία, έκτοτε έχουν περάσει 24 χρόνια. Ο λόγος που το αναφέρω είναι διότι θέλω μαζί με τις ευχές μου για το Ινστιτούτο, με την καλή αρχή που έχει κάνει και ελπίζω να πάνε όλα όσο καλύτερα γίνεται, να βάλω δίπλα και έναν προβληματισμό ο οποίος εκτείνεται στη συνέχεια ευρύτερα και στα θέματα που συζητάμε.
Ο προβληματισμός είναι ότι αντί να συζητάμε για την ουσία μερικές φορές των θεμάτων, μένουμε στα επιφαινόμενα, πιο πολύ δημοσιότητα είδα για το Ινστιτούτο για το ποιοι θα μετέχουν υπό την έννοια ότι κάποιοι μπορεί να είναι πολιτικοί αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα και πως πηγαίνουν κάποιοι δικοί μου μπορεί να πουν πως τολμά και πηγαίνει, κάποιοι άλλοι θα πουν τι είναι αυτές οι συμμαχίες, τι περίεργο χτίζεται, αντί να το αποδεχτούμε ως κάτι καινοτόμο, ενδιαφέρον και σημαντικό για το δημόσιο διάλογο.
Αυτό συνδυάζοντάς το με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών παρότι φαινομενικά μπορεί κανείς να πει πως είναι δυνατόν να συνδυάζονται τα δύο, είναι η συζήτηση που ξεκίνησε και η οποία έχει να κάνει περισσότερο με την εσωτερική πολιτική σκηνή και πως αντιπαρατίθεται το ένα κόμμα με το άλλο, άλλωστε και προεκλογικά αυτό είχε συμβεί, και λιγότερο με τα πραγματικά μεγάλα ζητήματα τα οποία αφορούν την Ευρώπη, την ευρωπαϊκή ήπειρο, την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Μπαίνω όμως στην ουσία γιατί εάν συνεχίσω, θα ακολουθήσω και εγώ το παράδειγμα όσων εμμέσως επικρίνω.
Συμβούλιο της Ευρώπης, φέτος και φοράω εδώ ένα σηματάκι που λέει 75, δεν είμαι εγώ 75 ετών αλλά το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι 75 ετών, φέτος γιορτάζει την ίδρυσή του, τα 75 χρόνια της παρουσίας του στον ευρωπαϊκό χώρο. Σας θυμίζω ότι οι μεγάλοι ηγέτες όπως ο Τσώρτσιλ, ο Αντενάουερ, ο Ντε Γκάσπερι, ο Χένρι Σπαρκ και άλλοι που ήτανε οι άνθρωποι που ιδεάστηκαν μία ενωμένη Ευρώπη το 1949 τέτοιες ημέρες, ξεκινούσαν το Συμβούλιο της Ευρώπης, βάζοντας ως στόχο 3 πράγματα, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και κράτος δικαίου.
Άρα λοιπόν συνδυάζοντας αυτά τα 3 απαντώ εμμέσως και στην συνέχεια και ευθέως στο ερώτημα, τι είναι αυτό που κάνει το Συμβούλιο της Ευρώπης για τα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εποχή μας και η περιοχή μας.
Αν πάμε ένα προς ένα σε αυτά με τα οποία ασχοληθήκαμε τα τελευταία 2 χρόνια, τους τελευταίους μήνες, σίγουρα ξεκινάμε με πρώτο τη Ρωσία και την Ουκρανία. Το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι ο 1ος οργανισμός ο οποίος εξεδίωξε ίσως και ο μοναδικός τη Ρωσία από τις τάξεις του.
Ξέρω ότι υπάρχουν ορισμένοι που είχαν προβληματισμούς για αυτό. Ακόμα και μέσα στο ίδιο το Συμβούλιο στην τάξη των Πρέσβεων, στο Committee of Ministers, δηλαδή την ομάδα των 46 Πρέσβεων, 47 τότε με την Ρωσία που είναι ένα αποφασιστικό όργανο του Συμβουλίου, εγώ εκπροσωπώ ως Πρόεδρος τη συνέλευση των 612 βουλευτών από 46 χώρες, υπήρχαν λοιπόν σε αυτή την ομάδα των 46 πρέσβεων πολλοί που ήταν επιφυλακτικοί και αντίθετοι με την εκδίωξη της Ρωσίας.
Όμως αγαπητοί φίλοι και ειδικά συνέλληνες, θέλω να θυμίσω, γιατί εδώ πια πάμε στην ουσία αυτού που το Συμβούλιο της Ευρώπης ως παράδειγμα και πράξη δίνει, ότι το 1969 ήταν το Συμβούλιο της Ευρώπης που εξεδίωξε την Ελλάδα και ήτανε η 1η χώρα που εξεδιώχθη από τις τάξεις του και όσοι αν υπάρχουν, και υπάρχουν κάποιοι παλαιότεροι εδώ πέρα αγωνίστηκαν απέναντι στη χούντα εκείνη, θυμούνται ή ακόμα και αν δεν το θυμούνται σε πρώτη ανάμνηση σίγουρα έχει καταγραφεί στη μνήμη τους και θέλω να πιστεύω και στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων και των νεότερων γενιών ότι δόθηκε μία ανάσα αισιοδοξίας ότι υπάρχει κάποιος εκεί μακριά στην Αλσατία, στο Στρασβούργο που ακούει το πρόβλημα των Ελλήνων κάτω από τη δικτατορία των συνταγματαρχών.
Ακούει ότι το πρόβλημα της δημοκρατίας στην χώρα που γέννησε τη δημοκρατία είναι έντονο και κάπως πρέπει να αντιδράσουμε.
Εμμέσως δίνω και μία απάντηση του τι κάνατε εσείς εκεί. Γιατί ακούω μερικές φορές λένε παράγετε εκθέσεις. Ναι εκθέσεις παράγουμε, δεν κάνουμε νόμους αλλά αυτές οι εκθέσεις έχουν την ειδική τους αξία και απαξία. Σου προσθέτει αξία μία έκθεση η οποία θα εκτιμήσει ότι έχεις κάνει πρόοδο σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κράτους δικαίου και δημοκρατίας, απαξία στα ίδια θέματα εάν σε καταγγείλει η έκθεσή της η οποία είναι μία έκθεση που δεν γίνεται πρόχειρα, δεν γίνεται μέσα σε λίγα 24ωρα αλλά με πάρα πολλή δουλειά από τους βουλευτές που πηγαίνουν στον τόπο που αντιμετωπίζει πρόβλημα για να το καταγράψουν.
Είναι το Συμβούλιο της Ευρώπης εκείνο που εκλέγει, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση που έχω την τιμή να προεδρεύω, που εκλέγει τους δικαστές του δικαστηρίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και που οι αποφάσεις, ειδικά και πρόσωπα τα οποία διώκονται και σε χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης επειδή σήκωσαν το ανάστημά τους διεκδικώντας ισότητα και δημοκρατία, οι αποφάσεις του υποχρεωτικά πρέπει να γίνονται δεκτές από τις χώρες μέλη του Συμβουλίου.
Άρα λοιπόν το 1ο θέμα που ασχοληθήκαμε τα τελευταία 2 χρόνια ήταν η Ρωσία, η Ουκρανία για την Ουκρανία, υπάρχουν συγκεκριμένες ενέργειες τις οποίες έχουμε κάνει, δεν θα σας κουράσω λέγοντας αν η πρώτη ισάξια πολύ δύσκολη μόλις την περασμένη Πέμπτη ήμουν στη Γενεύη σε συνάντηση με την Πρόεδρο του Ερυθρού Σταυρού και μία ομάδα 60 ανθρώπων που αναζητούν τα 19,5 χιλιάδες παιδιά καταγεγραμμένα που έχουν εκδιωχθεί από την Ουκρανία και βρίσκονται σε διάφορα μέρη που δεν γνωρίζουμε, απ’ όλα αυτά έχουμε καταφέρει να γυρίσουμε πίσω στην πατρίδα τους μόνον 200 παιδιά, ένας πολύ μικρός αριθμός που σημαίνει ότι αν πάμε με αυτό το ρυθμό θα χρειαστούμε περίπου 55 χρόνια για να μπορέσουμε να βρούμε όλα αυτά τα παιδιά που αγνοούνται.
Και βεβαίως το 3ο σημείο που θα αναφέρω είναι η ιδέα για το διεθνές δικαστήριο. Δεν θα μείνω πολύ σε αυτό, η Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει γεννήσει αυτή την ιδέα, αρχικά είχαμε πάρα πολλούς αντίθετους, τώρα υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι σκέφτονται ότι αν δεν βρούμε άλλο τρόπο θα πρέπει να κινηθούμε έτσι ώστε να λογοδοτήσουν στο διεθνές δικαστήριο αυτοί οι οποίοι προκάλεσαν τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Το 2ο θέμα, είναι ένα ζήτημα που αφορά το Αζερμπαϊτζάν. Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο μιλώ για τα θέματα της περιοχής μας της ευρύτερης αλλά σίγουρα του Συμβουλίου της Ευρώπης, δεν εγκρίναμε τα διαπιστευτήρια της αντιπροσωπείας βουλευτών από το Αζερμπαϊτζάν επειδή υπάρχουν πολλοί πολιτικοί κρατούμενοι, επειδή δεν επέτρεπε το Αζερμπαϊτζάν και το καθεστώς αλίευσε βουλευτές μας, εγώ τότε ήμουν Πρόεδρος της Επιτροπής Μετανάστευσης να πάνε στον Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στο Λατσίν Corridor, στο διάδρομο Λατσίν, να πάνε στις φυλακές και να δουν από τον πιο φημισμένο κρατούμενό τους τον Δρ. Εβαντόγλου που πριν από λίγες μέρες έθεσαν υπό κατ’ οίκον περιορισμό απελευθερώνοντάς τον από τη φυλακή.
Αλλά αυτή ακριβώς η αντίδρασή μας ήταν που επιβεβαίωσε ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν ανέχεται συμπεριφορές από χώρες τις οποίες έχει ως μέλη του και προχωράει σε σκληρά βήματα όπως ήταν η αποπομπή της αντιπροσωπείας για ένα χρόνο και θα δούμε του χρόνου τον Ιανουάριο από τη Συνέλευση.
Το 3ο θέμα και έρχομαι πιο κοντά στην περιοχή μας, ήταν το Κόσοβο. Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε παρά τις αντιδράσεις κάποιων αλλά αποφάσισε η κοινοβουλευτική συνέλευση με πλειοψηφία 82%, ότι το Κόσοβο πληροί τις προϋποθέσεις να γίνει μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, θυμίζω ότι όποια χώρα θέλει να προχωρήσει στην ευρωπαϊκή της πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση προηγουμένως θα πρέπει να είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης που σημαίνει ότι έχει ήδη υιοθετήσει τον χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις συμβάσεις οι οποίες έχουν φτιαχτεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Η επιτροπή των Υπουργών δεν ενέταξε στην ατζέντα της το θέμα και θα περιμένουμε τους προσεχείς μήνες να συζητηθεί για το εάν θα ενταχθεί ή όχι το Κόσσοβο στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στη συνέχεια αν η πορεία του θα είναι ευρωπαϊκή πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το θέμα περιλαμβάνεται σε μία έκθεση για τα δυτικά Βαλκάνια την οποία παρουσίασε πριν από 2 χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου, με την ευκαιρία αυτή να πω ότι έχουμε μία εξαιρετική ελληνική αντιπροσωπεία στο Συμβούλιο της Ευρώπης, 2 πρώην πρωθυπουργοί, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αλέξης Τσίπρας, πολλοί πρώην υπουργοί όπως η Ντόρα Μπακογιάννη που είναι και επικεφαλής της ομάδας των Ελλήνων βουλευτών στο συμβούλιο, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο Γιάννης Οικονόμου, η Γενική Γραμματέας της ΝΔ η κα Συρεγγέλα, η Λιάνα Κανέλλη από το ΚΚΕ, και άλλα αξιολογότατα στελέχη.
Άρα, λοιπόν, το θέμα του Κοσσόβου, το θέμα των Δυτικών Βαλκανίων, το χειρίστηκαν δύο Έλληνες, ο Γιώργος Παπανδρέου κάνοντας την έκθεσή του προ διετίας και η Ντόρα Μπακογιάννη ειδικός για το Κόσοβο, υπήρξε η rapporteur όμως λέμε στο σημείο της Ευρώπης, αυτή δηλαδή η οποία έγραψε την έκθεση εισήγαγε τις προϋποθέσεις έτσι ώστε να προχωρήσει σε μία πορεία προς την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Το Ισραήλ φυσικά και οι Παλαιστίνιοι. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η μάχη, μπήκαμε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, πήραμε δημόσια θέση, μιλήσαμε για την Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση, μιλήσαμε από την άλλη πλευρά ειδικά το τελευταίο διάστημα εγώ έχω κάνει τουλάχιστον 3 δημόσιες παρεμβάσεις, για το ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η επίθεση έτσι όπως γίνεται που κοστίζει ζωές χιλιάδων ανθρώπων και δη ζωές παιδιών, αθώων θυμάτων.
Κλείνω με το θέμα της Κύπρου. Τι να πει κανείς για την Κύπρο; Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ είναι αυτά που μας έρχονται στο νου μας συνεχώς, πρόσφατα σε μία συνάντηση που είχα με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη τον κύριο Γκουτέρες, του είπα ότι ξέρετε, εμείς στην Ελλάδα και στην Κύπρο δυστυχώς έχουμε αρχίσει και χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στον ΟΗΕ γιατί όλα αυτά τα ψηφίσματα επί 10ετίες δεν έχουν φέρει κάποιο αποτέλεσμα.
Από την άλλη βέβαια για να σας είμαι απολύτως ειλικρινής, νιώθω και εγώ από την θέση που βρίσκομαι ότι πολλές φορές όντας σε έναν διεθνή οργανισμό πολλοί είναι εκείνοι που νομίζουν ότι έχεις μία τεράστια δύναμη που μπορείς να ασκήσεις αλλά δεν είναι τόσο τεράστια όσο μπορούν να φαντάζονται κάποιοι. Δεν δικαιολογώ κανέναν, θα έχουμε σίγουρα μεγαλύτερη αναφορά στο κυπριακό αμέσως μετά.
Για το Συμβούλιο της Ευρώπης να πω ότι μόλις την επόμενη εβδομάδα θα συνεχίζουμε την έκθεση του Ιταλού αριστερού βουλευτή Πιέρο Φασίνο για την Φαμαγκούστα, για το τι πρέπει να γίνει στην περιοχή, για το πως έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα η διεθνής κοινότητα το κυπριακό και για το ποιες είναι οι δυνατότητες που έχει το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Κλείνοντας, ακόμα και αν κάποιος μας πει ότι κάθεστε στους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και παρακολουθείτε ως παρατηρητές, ακόμα και αυτή η κατηγορία θα απαντηθεί μόνο με το παράδειγμα που σας έδωσα προηγουμένως, το παράδειγμα της δικής μας της χώρας.
Ότι όταν δηλαδή χρειάστηκε, το Συμβούλιο της Ευρώπης ήταν παρών με ένα ψήφισμά του, απαξίωσε μία δικτατορία και οδήγησε πάρα πολλούς Έλληνες τότε να αισιοδοξήσουν ότι κάποια μέρα θα αναπνεύσουν τον αέρα της ελευθερίας.
Αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε αναδεικνύοντας ένα προς ένα τα θέματα άλλοτε με μεγαλύτερη επιτυχία άλλοτε με μικρότερη επιτυχία, όντας εκλεγμένοι βουλευτές των κοινοβουλίων μας, εκπρόσωποι του λαού συνολικά των 700 εκατομμυρίων στην ευρωπαϊκή ήπειρο και 612 βουλευτές του Συμβουλίου της Ευρώπης, δίνοντας τη δική μας μάχη για να αλλάξουμε όσο μπορούμε αυτά που κακώς συμβαίνουν στην περιοχή μας.
Μία από τις μεγάλες προκλήσεις την οποία όμως δεν έχουμε καθόλου χρόνο να αναφέρουμε, είναι μία πρόκληση που αφορά έναν από τους 3 πυλώνες του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αφορά τον κορμό, την καρδιά της δημοκρατίας.
Και αναφέρομαι στην αυτονομία η οποία κατά πολλούς που έχουν ασχοληθεί, εμείς στο Συμβούλιο της Ευρώπης είμαστε και ο 1ος διεθνής οργανισμός που φτιάξαμε μία διεθνή συνθήκη, μία διεθνή σύμβαση, την αυτονομία εξαιτίας της τεχνητής νοημοσύνης και της αλόγιστης εξάπλωσής της.
Καταφέραμε και καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι πολλές κυβερνήσεις από πολλές χώρες του πλανήτη για να φτιάξουμε την 1η σύμβαση για την τεχνητή νοημοσύνη, ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε πιο στενά με τις μεγάλες εκείνες εταιρίες που είναι πάροχοι των προγραμμάτων τεχνητής νοημοσύνης έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουμε το εργαλείο και όχι το όπλο όπως ίσως κάποιοι θα ήθελαν εναντίον της αυτονομίας των πολιτών που ζουν και οφείλουν να ζουν κάτω από δημοκρατικές συνθήκες.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Σας ευχαριστούμε. Βεβαίως αυτό το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης είναι τεράστιο και θα πρέπει του χρόνου να γίνει ένα ειδικό πάνελ με αυτό το θέμα.
Κος ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ:
Ευχαριστώ. Θα παρευρεθώ. Ή θα με αντικαταστήσει ένα μηχάνημα τεχνητής νοημοσύνης.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Δεν το πιστεύω ότι αυτό μπορεί να συμβεί σε ένα χρόνο αλλά σε δυο ίσως. Κύριε Bassim Khoury. Παρακολουθήσατε και τους δύο ομιλητές οι οποίοι μίλησαν για τον τρόπο με τον οποίον βλέπουν τον πόλεμο στην Παλαιστίνη. Τί περιμένετε από αυτούς; Αν κάτι περιμένετε βεβαίως;
Κος KHOURY:
Περιμένουμε κάτι παραπάνω από όσα έχουμε δει μέχρι τώρα οπωσδήποτε αλλά θέλω κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω το Ινστιτούτο Αλέξης Τσίπρας για την πρόσκληση να έρθω σήμερα εδώ για να γιορτάσουμε τη σημαντική αυτή στιγμή για τα Βαλκάνια.
Έχουμε σήμερα έναν από τους δύο θαρραλέους ηγέτες οι οποίοι ήταν πραγματικοί ηγέτες της Αριστεράς και οι οποίοι σκέφθηκαν ευρύτερα και πέτυχαν ένα αποτέλεσμα. Αυτό μας θυμίζει την ειρηνευτική πρόοδο που επετεύχθη στην περιοχή μας, από τον Αραφάτ και τον Ράμπιν.
Δυστυχώς ο Ράμπιν εκ των υστέρων δολοφονήθηκε από δεξιούς, κάποιοι από τους οποίους είναι τώρα στις φυλακές του Ισραήλ. Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι για την επίτευξη αυτής της σημαντικής στιγμής, οι Παλαιστίνιοι έκαναν σημαντικές παραχωρήσεις, αποδεχτήκαμε ότι το κράτος της Παλαιστίνης θα καλύπτει μόνο το 22% των ιστορικών εδαφών της.
Η επίσημη θέση της Παλαιστίνης και μόλις σε ευχαριστούσα και αναφέρθηκα στα επιτεύγματα αυτής της Συμφωνίας που οφείλεται σε σένα, η επίσημη θέση της Παλαιστίνης λοιπόν είναι ότι καταγγέλλουμε τη βία και τη χρήση βίας.
Η στρατηγική μας είναι ότι έχουμε πίστη στο διεθνές δίκαιο και σε μία διεθνή τάξη που θα στηρίζεται σε κανόνες. Ως εκ τούτου η διοίκηση του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς χρησιμοποίησε την ευκαιρία που δόθηκε σε εμάς τους Παλαιστινίους από τις Συμφωνίες του Όσλο, για να χτίσουμε το πλαίσιο και τα θεσμικά όργανα του κράτους της Παλαιστίνης. Παρότι υπό κατοχήν παρά ταύτα ένα κράτος που έχει αναγνωριστεί από την συντριπτική πλειοψηφία όλων των κρατών.
Πρόσφατα 4 ευρωπαϊκές χώρες αναγνωρίσαν το κράτος της Παλαιστίνης και προσβλέπουμε και η Ελλάδα να ενταχθεί και αυτή σε αυτό που ονομάσαμε σύμπραξη για την ειρήνη, συμμαχία για την ειρήνη.
Και βεβαίως, θέλουμε να απολαύσουμε την ένταξή μας σε διάφορες συνθήκες που στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο. Ιστορικά, υπήρξαν πολλές σκοτεινές δυνάμεις που πίστεψαν στην εξαφάνιση άλλων αντί να πιστέψουν στη συνύπαρξη μεταξύ διαφόρων εθνοτικών ομάδων.
Και ξεκίνησαν μεγάλες αδικίες για τους αμάχους όλου του κόσμου. Ελπίζουμε ότι μετά το τέλος της προηγούμενης γενοκτονίας κατά των Εβραίων και άλλων εθνοτήτων, σταμάτησαν. Αυτή η γενοκτονία σταμάτησε από την ήττα των Ναζί από τις συμμαχικές δυνάμεις. Ο κόσμος δεσμεύτηκε να μην ξανασυμβεί αυτό και δημιούργησε μία διεθνή τάξη που στηρίζεται σε κανόνες και διεθνείς συνθήκες.
Θέλω να υπογραμμίσω το γεγονός ότι η σύγκρουση στην περιοχή μας δεν ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου. Οι Παλαιστίνιοι ήταν θύματα μιας ακατάπαυστης κατάστασης σχεδόν επί 100 χρόνια. Αυτό που είναι εξαιρετικά δυσάρεστο είναι ότι μόνο τώρα ο κόσμος συνειδητοποιεί την τραγωδία που ζούμε. Δυστυχώς το Ισραήλ πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με ατιμωρησία.
Το θέμα είναι αυτό που είπε ο Νετανιάχου στα Ηνωμένα Έθνη, λίγες μέρες πριν από την 7η Οκτωβρίου, όπου έδειξε έναν παγκόσμιο χάρτη με πλήρη εξαφάνιση των παλαιστινιακών εδαφών.
Δεν ακούστηκε καμιά διαμαρτυρία, καμιά φωνή από κανέναν. Τα φοβερά γεγονότα που διαδραματίζονται στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, οδήγησαν στην δράση κατά του Ισραήλ στο ποινικό δικαστήριο. Το δικαστήριο έλαβε 2 αποφάσεις.
Πρώτον, αναφέρθηκε σε γενοκτονία και, δεύτερον, ζήτησε την υλική βοήθεια για να σταματήσει η πείνα και, τρίτον, να σταματήσει η εισβολή στην Ράφα και να μπορέσουν οι διεθνείς παρατηρητές να μπουν στην Γάζα.
Δυστυχώς το Ισραήλ δεν δέχεται να συμμορφωθεί, όπως κάνει και για τα αναρίθμητα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν επιθέσεις κατά των οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών, κυρίως κατά της UNRA που είναι ο μοναδικός οργανισμός που έχει προσφέρει βοήθεια απαραίτητη για τη ζωή στην Παλαιστίνη.
Το κράτος δικαίου σύμφωνα με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, υφίσταται επιθέσεις και χώρες όπως η Ελλάδα έχουν την ευθύνη να αποκαταστήσουν τη νόμιμη δράση. Οι πράξεις που γίνονται κατά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου είναι ανησυχητικές και πρέπει να σταματήσουν. Πρέπει το δικαστήριο να στηρίζεται και να ενθαρρύνεται. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με διπλά πρότυπα και δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αν είναι καλό για τον Πούτιν πρέπει να είναι καλό για εμάς.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν θα είχε χρησιμοποιήσει τον όρο που χρησιμοποίησε αν δεν υπήρχε λόγος να το κάνει.
Όσον αφορά το Διεθνές Δίκαιο και το επισημαίνω αυτό, σύμφωνα λοιπόν με το Διεθνές Δίκαιο όλοι έχουν τη νομική ευθύνη να σταματήσουν τη γενοκτονία. Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ότι δεν κάνει το καθήκον της η Δύση και ότι ως εκ τούτου θεωρείται συνένοχος. Ότι δηλαδή στηρίζει και συνεργάζεται με τη γενοκτονία.
Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για τους αμάχους της Παλαιστίνης κυρίως στην περιοχή της Γάζας, πρόκειται για μία κατεπείγουσα κλήση για δράση. Έκκληση για δράση. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Θα δώσω τον λόγο στον κύριο Μενέλαο Μενελάου, για να συνεχίσουμε από εκεί. Θεωρητικά αυτό του διάστημα από την Κύπρο ξεκινάει ένας ανθρωπιστικός διάδρομος με κατεύθυνση τη Γάζα. Λειτουργεί; Είναι αρκετό; Νομίζετε ότι μπορεί να γίνει κάτι άλλο;
Κος ΜΕΝΕΛΑΟΥ:
Καλημέρα. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση να βρίσκομαι εδώ. Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για εμένα. Όπως και το να μοιράζομαι το πάνελ με εκλεκτούς συνομιλητές, θερμές ευχές στο Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα και στο Ίδρυμα του κ. Zaev.
Να πω κατ’ αρχήν πριν απαντήσω στο ερώτημά σας ότι στην Κύπρο ως μία χώρα η οποία και η ίδια αντιμετωπίζει ένα πολιτικό πρόβλημα έχουμε πλήρη και συνεχή αίσθηση των ιδιαιτεροτήτων της εποχής και του γεγονότος ότι διανύουμε περιόδους στις οποίες το βασικό χαρακτηριστικό είναι η αστάθεια, η αβεβαιότητα.
Kαι ακριβώς για αυτό το λόγο, θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση, πρέπει να διατηρούμε συνεχώς την προσοχή μας στη μεγάλη εικόνα, και ταυτόχρονα τη δέσμευσή μας στο Διεθνές Δίκαιο, στη διεθνή τάξη η οποία στηρίζεται σε κανόνες, τη δέσμευσή μας στην εξεύρεση πολιτικών λύσεων, στην ύπαρξη πολιτικών διαδικασιών εντός του πλαισίου το οποίο διαμορφώνει το διεθνές δίκαιο, να είμαστε ενεργητικοί, όχι παθητικοί, να απαλλαγούμε από την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υπάρχουν παγωμένες συγκρούσεις.
Tο έχουμε δει το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό το οποίο συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Μέση Ανατολή, όπου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να είχε επικρατήσει μία αίσθηση ότι η κατάσταση είναι εντάξει έτσι όπως είναι με την απουσία κάποιας πολιτικής προοπτικής, με την απουσία κάποιας πολιτικής διαδικασίας και όπως αποδείχτηκε, δυστυχώς με έναν πάρα πολύ τραγικό τρόπο μετά τις 7 Οκτωβρίου του περασμένου χρόνου, πως μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα όταν οι καταστάσεις αφήνονται να λειτουργούν εντός μίας κατάστασης απραξίας.
Οπότε λοιπόν εντός αυτού του περιβάλλοντος του γενικότερου, αλλά και των ειδικών ιδιαιτεροτήτων της περιοχής, και του γεγονότος ότι και εμείς αντιμετωπίζουμε ένα πολιτικό πρόβλημα, λειτουργούμε εντός ενός πνεύματος το οποίο διέπεται από την πεποίθηση ότι πρέπει να κάνουμε εκείνο το οποίο βρίσκεται στο δικό μας χέρι προκειμένου να συμβάλλουμε, έτσι ώστε να διαμορφώσουμε θετικές προοπτικές και για εμάς, και στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό και για άλλους προς τους οποίους θα μπορούσαμε να είμαστε υποβοηθητικοί και για την περιοχή μας.
Θέλουμε δηλαδή να εκλαμβανόμαστε ως μία χώρα η οποία δεν έρχεται στο προσκήνιο φέροντας ένα πρόβλημα και περιστρεφόμενη γύρω από ένα πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει, αλλά ως μία χώρα η οποία προσβλέπει σε στρατηγικές διεξόδους, προσβλέπει σε λύσεις και προσβλέπει στο να διαδραματίσει ένα ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση της διαμόρφωσης θετικών πολιτικών εξελίξεων, μίας θετικής πολιτικής ατζέντας.
Μέσα σε αυτό το πνεύμα η Κύπρος έχει διανύσει μία πάρα πολύ μεγάλη απόσταση στα τελευταία χρόνια, διαμορφώνοντας για παράδειγμα μηχανισμούς τριμερών συνεργασιών με τις γειτονικές της χώρες, με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, το Λίβανο, την Ιορδανία και άλλες, έχοντας προχωρήσει σε συμφωνίες για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με το Ισραήλ, το Λίβανο, την Αίγυπτο, και βεβαίως προσφέροντας κάθε φορά ότι μπορεί να συμβάλλει προκειμένου να είναι χρήσιμη στις περιπτώσεις αντιμετώπισης κρίσεων στην περιοχή μας όπως έχουμε κάνει και πρόσφατα.
Θέλω να σας πω ότι αυτή η πρωτοβουλία την οποία έχουμε ξεκινήσει έχει αρχίσει και εφαρμόζεται και έχει μέχρι στιγμής μεταφέρει έναν πάρα πολύ σημαντικό όγκο ανθρωπιστικής βοήθειας μέσω της θαλάσσιας οδού Αμάλθεια από το λιμάνι της Λάρνακας, της Κύπρου προς την Γάζα, είναι μία συνεργασία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις ΗΠΑ, με άλλους σημαντικούς δρώντες στην περιοχή.
Είναι μία πρωτοβουλία η οποία δεν είναι ανταγωνιστική, είναι συμπληρωματική άλλων ανάλογων πρωτοβουλιών και των χερσαίων οδών παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Παλαιστινίους στη Γάζα, μέσω της Ιορδανίας και της Αιγύπτου και βεβαίως θα συνεχίσουμε έχοντας ταυτόχρονα επίγνωση ότι η ανθρωπιστική πτυχή της κρίσης την οποία αντιμετωπίζει η Μέση Ανατολή είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα, μία πάρα πολύ σημαντική ανάγκη η οποία θα πρέπει να αντιμετωπισθεί αλλά ότι ταυτόχρονα, εκείνο το οποίο χρειάζεται, προκειμένου να μπορέσουμε να προσβλέπουμε στη διαμόρφωση συνθηκών σταθερότητας, ασφάλειας, είναι η αναζωογόνηση μίας προοπτικής η οποία θα μπορέσει να μας οδηγήσει σε μία πολιτική διέξοδο.
Διαφορετικά θα συνεχίσουμε να είμαστε αντιμέτωποι με μία κατάσταση συνεχούς αναπαραγωγής ανάλογων πολύ αρνητικών και τραγικών εξελίξεων με αυτές τις οποίες βλέπουμε να συνεχίζονται να συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη Γάζα.`
Η Κύπρος θα συνεχίσει να διαδραματίζει αυτό το ρόλο, θα συνεχίσει να συμβάλλει και θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τα δεδομένα μέσα από το ίδιο πρίσμα, μέσα από το ίδιο πνεύμα και στο βαθμό που αφορά την ίδια για τη διαμόρφωση μίας ανάλογης θετικής προοπτικής και για το Κυπριακό και για την υπέρβαση της υπάρχουσας κατάστασης που είναι ο μοναδικός βιώσιμος δρόμος προς τα εμπρός όχι μόνο για εμάς, αλλά κατά την άποψή μας για όλους τους εμπλεκόμενους.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Ευχαριστούμε κύριε Μενελάου. Όπως βλέπετε κύριε Costa έχουμε πολλές μη παγωμένες συγκρούσεις στην περιοχή μας, πως το αντιμετωπίζετε αυτό εσείς στο νότο; Πώς βλέπετε τα πράγματα;
Κος COSTA:
Θέλω κατ’ αρχήν να σας μεταφέρω τις ευχές του Προέδρου Λούλα, βρίσκομαι εδώ με μεγάλη χαρά και σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Ευχαριστώ που με καλέσατε να συμμετάσχω στη Διεθνή Διάσκεψη αυτή για την Ειρήνη και την Βιώσιμη Ανάπτυξη.
Ως πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Γερουσίας της Βραζιλίας, αντιπρόεδρος της μόνιμης Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του εθνικού Κογκρέσου και αντιπρόεδρος του Εργατικού Κόμματος και ως 1ος Υπουργός Υγείας της 1ης θητείας του Προέδρου Λούλα, θα ήθελα να συνεισφέρω κάποιες ιδέες και σκέψεις για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε εμείς στη Βραζιλία, στο νότο, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μετά την καταστροφική διακυβέρνηση από την άκρα δεξιά η οποία επιτέθηκε στη δημοκρατία, την επιστήμη και το περιβάλλον, η οποία μας πλημμύρισε με μίσος και παραπληροφόρηση και επιχείρησε πραξικόπημα, η Βραζιλία ξεπέρασε τον σκοταδισμό και αποκατέστησε το δημοκρατικό καθεστώς.
Τώρα με τον Πρόεδρο Λούλα η χώρα απέκτησε σταθερότητα στους νόμους, επαναδημικούργησε τους δεσμούς μας με τη διεθνή κοινότητα και απέκτησε τη θέση της ως παγκόσμιος παίκτης που είχε πληγεί από την απομόνωση της νεκροπολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης.
Τα ξένα κεφάλαια επέστρεψαν για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη, έχουμε ξεκινήσει ένα σοβαρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για να περάσουμε στην ενεργειακή μετάβαση και στη βιώσιμη ανάπτυξη και έχουμε βγάλει 25 εκατομμύρια άτομα από το φάσμα της πείνας.
Όλα αυτά με απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον αντιμετωπίζοντας την καταστροφή που δημιουργήθηκε με σκοπό να πετύχουμε τον στόχο της μηδενικής αποψίλωσης των δασών μέχρι το 2030.
Εδώ και λιγότερο από 2 χρόνια η Βραζιλία έγινε από 13η στην παγκόσμια οικονομία 8η, και αναπτύχθηκε περισσότερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο στόχος μας είναι να γίνουμε σύντομα η 6η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.
Τον τελευταίο χρόνο ανεβήκαμε 10 θέσεις στην κατάταξη της ελευθερίας του Τύπου σύμφωνα με τους δημοσιογράφους χωρίς Σύνορα, είναι η καλύτερη θέση που είχαμε την τελευταία 10ετία, η οποία δείχνει την σειρά των επιθέσεων που υπέστησαν οι ελευθερίες και οι εγγυήσεις υπό το προηγούμενο καθεστώς της νεοφασιστικής κυβέρνησης.
Όπως λέει ο Πρόεδρος Λούλα, η Βραζιλία επέστρεψε και επέστρεψε για να συνεισφέρει στην αντιμετώπιση των μεγάλων παγκοσμίων προκλήσεων που στηρίζεται σε μία ενεργό και υψηλού επιπέδου εξωτερική πολιτική, που χαρακτηρίζεται από διάλογο με σεβασμό απέναντι σε όλους, από την οικουμενικότητα η οποία είναι ιστορικό στοιχείο της διπλωματίας μας.
Θέλουμε να παίξουμε έναν κυρίαρχο ρόλο στη συζήτηση για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής η οποία παραμελήθηκε και την οποία αρνήθηκε η άκρα δεξιά με κόστος μεγάλο σε ανθρώπους, κοινωνικό και οικονομικό τίμημα, όπως κατέστη προφανές από την τραγωδία που εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε με τα ακραία καιρικά φαινόμενα στο Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ όπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι επλήγησαν και 175 έχασαν τη ζωή τους.
Του χρόνου εν μέσω του τροπικού δάσους του Αμαζονίου θα φιλοξενήσουμε την COP30 στην πόλη Μπελέμ για να ενισχύσουμε την σταθερή δέσμευσή μας στα θέματα του περιβάλλοντος, του οποίου είχαμε την προσωρινή προεδρία στην G20.
Η υπόθεση του περιβάλλοντος παίζει όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νέας παγκόσμιας γεωπολιτικής στην οποία χρειαζόμαστε, για την οποία χρειαζόμαστε αντιπροσωπευτικούς διεθνείς οργανισμούς με αποτελεσματικούς μηχανισμούς δράσης για να ανταποκριθούν στις συνεχείς απειλές και να εξασφαλίσουν την πλήρη διατήρηση της παγκόσμιας Ειρήνης.
Η Βραζιλία επέστρεψε στη δημιουργία οδών προς τους παραδοσιακούς εταίρους της όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και οι ευρωπαϊκές χώρες και έχει αποκαταστήσει τους δεσμούς της με τα κράτη της Αφρικής, πράγμα που έχει αποκτήσει βασική προτεραιότητα της εξωτερικής μας πολιτικής.
Στην ουσία οι χώρες της Αφρικής είναι οι εταίροι μας στη διαμόρφωση του Global South. Όπου οι φίλοι μας στην Ασία συμμετέχουν επίσης. Και πάλι έχουμε δραστηριοποιηθεί στο πλαίσιο των BRICS και των IPSA, έναν οργανισμό που φτιάξαμε από κοινού με την Ινδία και τη Νότιο Αφρική που ασχολείται με τις ανάγκες του Global South.
Φέτος διευρύναμε τους BRICS με την προσθήκη πέντε νέων μελών. Θεωρούμε ότι μπορούμε αυτός ο οργανισμός, αυτή η ομάδα κρατών της οποίας την προεδρία θα αναλάβουμε του χρόνου, να γίνει μία εποικοδομητική δύναμη για την ενίσχυση και την μεταρρύθμιση του διεθνούς συστήματος και των θεσμικών οργάνων, της οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης πράγμα που δείχνει, που δείχνουν ότι έχουν σαφείς ενδείξεις κόπωσης, είναι ξεπερασμένα και δεν είναι αντιπροσωπευτικά;
Η ιδέα είναι να δώσουμε ισχυρότερη φωνή και ψήφο στις αναπτυσσόμενες χώρες κυρίως της Αφρικής, Ασίας και Λατινικής Αμερικής.
Ο Πρόεδρος Λούλα έχει υποστηρίξει εμφατικά να γίνει μία βαθιά αλλαγή, παραδείγματος χάριν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών το οποίο πρέπει να αποκτήσει νέα αποτελεσματικά μέλη, έτσι ώστε να πάρει έναν χαρακτήρα πλουραλισμού και να νομιμοποιήσει τις αποφάσεις του οι οποίες όλο και πιο ανώδυνες είναι όσον αφορά την επίτευξη των στόχων τους.
Δεν είναι πλέον δυνατόν όπως έχουν τώρα τα πράγματα, τόσα κράτη να αντιμετωπίζονται ως περιφερειακά, να μην έχουν φωνή και να μην έχουν εξουσία να ψηφίσουν ή να ασκήσουν βέτο για θέματα τα οποία είναι ευαίσθητα για τη διεθνή τάξη, όπως είναι ο πόλεμος Ρωσίας και Ουκρανίας και η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από την ακροδεξιά κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Η καθυστέρηση των διεθνών οργανισμών να παρέχουν ταχεία και επαρκή ανταπόκριση στις τεράστιες προκλήσεις του σημερινού κόσμου, θέτει τις δημοκρατίες σε κίνδυνο, σε όλο τον πλανήτη.
Η διάδοση των ψευδών ειδήσεων και του λόγου μίσους, όπως επίσης και οι επιθέσεις κατά του κράτους δικαίου, που έχουν διατυπωθεί από το παγκόσμιο νεοφασιστικό κίνημα, πρέπει να απαντηθούν άμεσα, για να εμποδίσουμε τις δημοκρατίες να πεθάνουν.
Πρόσφατα ήμουν στην Ουάσιγκτον μαζί με άλλους βουλευτές από τη Βραζιλία όπως και γερουσιαστές, για να μιλήσουμε με το αμερικανικό Κογκρέσο για το θέμα αυτό.
Υπογράψαμε ένα έγγραφο το οποίο είναι ανοιχτό και σε άλλες υπογραφές, υποστηρίζοντας τη δημοκρατία και τον αγώνα κατά της διάδοσης της παραπληροφόρησης, των ψευδών ειδήσεων και του λόγου μίσους στις ψηφιακές πλατφόρμες, κάτι το οποίο έχει αποτελέσει πλέον επιχειρηματικό μοντέλο που αποδίδει τεράστια κέρδη σε μερικούς σε βάρος του νόμου και της υγείας πολλών πολιτών και της ίδιας της κοινωνικής ειρήνης.
Μαζί με την Κοινωνία των Πολιτών, το κράτος της Βραζιλίας εργάζεται επί προτάσεων για τη ρύθμιση του ψηφιακού περιβάλλοντος που πρέπει να ευθυγραμμίσει τις απαραίτητες τεχνολογικές εξελίξεις με τις επιταγές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικότητας και της ανάγκης να διατηρηθεί η βιωσιμότητα της δημοσιογραφίας που θα λειτουργεί προς το δημόσιο συμφέρον.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την ακεραιότητα των δημοκρατικών καθεστώτων και την ψυχική υγεία της κοινωνίας να επηρεαστούν από τις αποφάσεις λίγων που αυτή τη στιγμή ελέγχουν τις πλατφόρμες με τρόπο αδιαφανή. Αυτός είναι ένας αγώνας που πρέπει να τον αναλάβουν όλοι όσοι υπερασπίζονται έναν κόσμο χωρίς τυραννίες.
Δεν υπάρχει τρόπος να αντιληφθούμε την υγεία και τη βιώσιμη ανάπτυξη, χωριστά από τη δημοκρατία και τις ενδογενείς της αξίες. Κατά την διάρκεια της πανδημίας παραδείγματος χάριν, η Βραζιλία γνώρισε έναν αρνητισμό από την ακροδεξιά, αντιεπιστημονική και αντιεμβολιαστική κυβέρνηση η οποία οδήγησε στο θάνατο πάνω από 700.000 ανθρώπους.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τέτοιες τραγωδίες να επαναληφθούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προσπαθούμε να συγκεντρωθούμε για να μεταρρυθμίσουμε τους ξεπερασμένους διεθνείς οργανισμούς, να εξασφαλίσουμε τη ζωτικότητα των δημοκρατικών καθεστώτων, να αναπτύξουμε και να εξελίξουμε την ειρήνη σε έναν κόσμο ελεύθερο, υπεύθυνο και χωρίς αποκλεισμούς.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Ευχαριστώ πολύ κύριε Costa. Με μεγάλο ενδιαφέρον ακούσαμε τι έχει να πει η Βραζιλία και φυσικά φτάσαμε στο τέλος και όχι μόνο επειδή είναι γυναίκα, είναι όμως πολύ σημαντική. Η κα Ilina Mangova. Θα ήθελα να μας πείτε πώς αντιμετωπίζετε εσείς στη Βόρεια Μακεδονία τα θέματα αυτά και τι περιμένετε από τη μητέρα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως παρουσία ενός Επιτρόπου ο οποίος ασχολείται με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Περιμένω να τον δω αυτό τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.
Κα MANGOVA:
Σας ευχαριστώ και ευχαριστίες προς τους οργανωτές για την πρόσκληση. Φαίνεται ότι είμαι η μόνη που εκπροσωπεί μη κυβερνητικό οργανισμό και αυτό το λέω για να κάνω μία εισαγωγή και να καταλάβετε ποιον εκπροσωπώ.
Το Ινστιτούτο International Republic Institute, έχει έδρα την Ουάσιγκτον, είναι αμερικανικός φορέας, εργάζεται σε αναπτυσσόμενες χώρες σε όλο τον πλανήτη άνω των 100.
Το Ινστιτούτο αυτό δημιουργήθηκε μετά από μία ιδέα, μετά από μία έκκληση για δράση του Ronald Reagan όταν το ‘82 στο Westminster ζήτησε από τα κράτη που αγαπούν την ελευθερία να στηρίξουν τη δημοκρατία στον πλανήτη και αυτή είναι η αποστολή μας. Αυτή είναι και η δουλειά μας.
Μετά από αυτή την έκκληση του Προέδρου Reagan το Κογκρέσο των ΗΠΑ ένα χρόνο αργότερα θεσμοθέτησε και όντως αποφάσισε να υπάρξει ένα κονδύλι για τη δημοκρατία και δημιουργήθηκε αυτό το Ίδρυμα που έδινε βοήθεια στηρίζοντας τη δημοκρατία στον πλανήτη και έτσι δημιουργήθηκαν το Κέντρο της Αλληλεγγύης, το Κέντρο για το ιδιωτικό επιχειρείν διεθνώς.
Όλοι αυτοί οι φορείς δημιουργήθηκαν για να διευκολύνουν την δημιουργία υποδομών σε πολυκομματικό πλαίσιο και με τη συνδρομή της κοινωνίας των πολιτών.
Το ρόλο μας εμείς τον βλέπουμε ως προληπτικό. Επεμβαίνουμε για να ενισχυθεί η δημοκρατία εκ των έσω. Εδώ και εκεί. Άρα ομιλώ εκπροσωπώντας το δικό μου φορέα και εν γένει τους διεθνείς ΜΚΟ, τις διεθνείς ΜΚΟ που ασχολούνται με παρόμοιο έργο, και είμαστε εκεί για να βοηθήσουμε, για να δημιουργηθούν εκείνοι οι θεσμοί και οι δομές για ΜΚΟ και εν γένει ένα πολιτικό περιβάλλον που ευελπιστούμε ότι θα προλαμβάνει τις κρίσεις ή τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις.
Δεν είμαστε όμως πολιτικοί. Οι πολιτικοί έχουν περισσότερη δύναμη στα χέρια τους. Εμείς το ρόλο μας τον βλέπουμε ως ρόλο ανθρώπων που βρίσκονται εκεί, όχι μόνο για να αποτιμήσουν μία κατάσταση, αλλά για να γράψουν και εκθέσεις. Πορίσματα. Διαβάζουμε αντιστοίχως τις εισηγήσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και πολλών άλλων, ο ρόλος μας είναι να βοηθήσουμε για την επόμενη μέρα. Είμαστε εκεί για να λειτουργήσουμε συμβουλευτικά.
Έρχομαι στην ερώτησή σας για την τρέχουσα κατάσταση στα Βαλκάνια. Έχουμε παρουσία στις περισσότερες χώρες της Βαλκανικής Χερσονήσου και συνεργαζόμαστε σε κάθε μία απ’ αυτές τις χώρες με πολιτικούς φορείς και παρακολουθούμε την κοινή γνώμη αντιστοίχως.
Η υποστήριξη της ιδέας της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης είναι ακόμα σε μεγάλα επίπεδα 68% στη Βοσνία Ερζεγοβίνη και στη Βόρεια Μακεδονία, επίσης υψηλά ποσοστά στην Αλβανία, φαίνεται ότι σε σχέση με αυτά που είπατε, θα διαβάσω κάτι για να μην κάνω λάθος, θα διαβάσω τους αριθμούς για να τους διαβάσω σωστά, ποιο είναι το διακύβευμα σήμερα.
Το τι πιστεύουν οι άνθρωποι, αν πιστεύουν ότι προτίθεται η Ευρωπαϊκή Ένωση να προσφέρει την προοπτική της άμεσης συμμετοχής της ιδιότητας του μέλους στις χώρες της δυτικής Βαλκανικής. Αυτό το ποσοστό πίστης ή πεποίθησης φθίνει. Γιατί τόσο καιρό είναι στον προθάλαμο αυτές οι χώρες και σιγά-σιγά οι πολίτες τους αντιστοίχως χάνουν την ελπίδα.
Δεν βλέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να εννοεί αυτό που θέλει. Έχουμε Κοσσυφοπέδιο 59%, στο Μαυροβούνιο και στην Αλβανία 54%, το χαμηλότερο ποσοστό είναι στη Βόρεια Μακεδονία 34% και 30% στην Σερβία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πάντοτε ο πλέον φιλικός σύμμαχος σε ό,τι αφορά εν γένει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και φιλική είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέναντι στην κοινωνία των πολιτών, απέναντι στις χώρες, τις κυβερνήσεις, τους πολίτες και απέναντι σε εμάς, τους διεθνείς φορείς, τους διεθνείς οργανισμούς που είναι εκεί για να βοηθήσουν τη διαδικασία της ολοκλήρωσης, της ενσωμάτωσης, που είναι εκεί για να βοηθήσουν να υπάρξει ευημερία και δημοκρατία στις χώρες αυτές.
Αλλά η πρόκληση δυσκολία για την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι μία μεγάλη πολιτική ένωση είναι μεγάλη. Η πρόκληση είναι μεγάλη. Αν λοιπόν συνεχίσει έτσι η κατάσταση ως έχει και σήμερα, με τόσο μεγάλη διαδικασία αναμονής για τις χώρες ή το αίσθημα των πολιτών, η πίστη τους απέναντι στην προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχίσει να φθίνει έτι περαιτέρω.
Παρακολουθούμε την κοινή γνώμη στη Βόρεια Μακεδονία φερ’ ειπείν ήδη από το έτος 2000 και ήδη το 2000 στη Βόρεια Μακεδονία η υποστήριξη της ιδέας ήτανε 98%, της ιδέας της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα στην Βόρεια Μακεδονία έχει πέσει στο 62%. Είναι τεράστια η διαφορά. Τεράστια η μείωση.
Αν λοιπόν αντιστοίχως έχουμε αυτή την αίσθηση και στις λοιπές χώρες και έχουν την αίσθηση ότι διαρκώς αντιμετωπίζουν νέα προσκόμματα θα φθίνει έτι περαιτέρω αντιστοίχως το ποσοστό.
Ο κόσμος προσβλέπει και αναμένει τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, τον επιθυμεί. Κάποιοι με ρωτούν πως γίνεται να στηρίζουν οι πολίτες την ευρωπαϊκή προοπτική, την ευρωπαϊκή ένταξη, την υποψηφιότητα αλλά μετά ψηφίζουν σε εθνικό επίπεδο για έναν κομματικό σχηματισμό, για ένα πολιτικό κόμμα το οποίο δεν φαίνεται να θέλει να πάρει από το χέρι την χώρα και να πάει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το έλλειμμα εμπιστοσύνης απέναντι στους θεσμούς είναι τόσο αυξημένο, τόσο ενισχυμένο, που οι πολίτες εκφράζονται με αυτό τον τρόπο και θέλουν να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να τους βοηθήσει να βελτιωθεί η κατάστασή τους. Θέλουν να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να φτάσουν στο επίπεδο ζωής αλλά και λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Mangova σας ευχαριστώ. Θα πρέπει να σας ομολογήσω ότι έχουμε 10 λεπτά συνολικά, 10 λεπτά υπολείπονται, μην το ξεχνάτε, άρα καθείς καθεμία έχετε 1,5 λεπτό και μπορείτε να ξεκινήσετε έναν διάλογο μεταξύ σας. Ξεκινώ με τον κύριο Khoury. Θέλετε να πείτε κάτι σε κάποιον; Σε 1,5 λεπτό ό,τι θέλετε, ελεύθερα.
Κος Khoury:
Ένα από τα σχόλια που ακούσαμε αφορούσε τις μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται στην Παλαιστίνη.
Θα προσθέσω πως ναι. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις στην Παλαιστίνη και απ’ αυτή την άποψη, είμαι ευγνώμων για την υποστήριξη, την υλική υποστήριξη που έχει λάβει η Παλαιστίνη. Φρονώ όμως πως υπάρχει ένα πιο κρίσιμο ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε άμεσα.
Δεν σας ομιλώ αυτή τη στιγμή ως πρώην εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής αρχής ή ως επιχειρηματίας, ως βιομήχανος, δεν σας μιλώ ούτε ως ελληνορθόδοξος. Σας μιλώ ως ανθρωπιστής, ως άνθρωπος, ως απλός άνθρωπος. Δυστυχώς ο ελέφαντας σε αυτό το δωμάτιο δεν έχει τύχει της απαιτούμενης προσοχής.
Υπάρχει αυτή η αδυσώπητη προσπάθεια δημιουργίας εθνοτικής κάθαρσης, δημιουργίας εποικισμών και τώρα πια γενοκτονίας. Και πάλι απευθύνω έκκληση στο ανθρωπιστικό συναίσθημα που είμαι σίγουρος ότι σας διακρίνει καθέναν και καθεμία από εσάς, δεν μπορεί να μένουμε απαθείς, δεν μπορεί να μένετε εκεί χωρίς να κάνετε κάτι.
Θα έπρεπε να διερωτάσθε, να διερωτώμεθα τι κάνω εγώ ξεχωριστά; Έστω αν όχι έμπρακτα με λόγια τι κάνω για να σταματήσω τη γενοκτονία; Τουλάχιστον ας βγούμε μπροστά και ας πούμε φτάνει.
Καθένας από εσάς, καθεμία, θεωρώ ότι είστε ανθεκτικοί και σας λέω ότι είμαστε ανθεκτικοί, οι Παλαιστίνιοι θα επιβιώσουν, θα παραμείνουμε στα εδάφη μας, στη γη μας, ναι, το τίμημα είναι υψηλό μεν ωστόσο δε η Παλαιστίνη θα απελευθερωθεί.
Κλείνοντας εκφράζω τις ευχαριστίες μου και πάλι, προς τον κύριο Τσίπρα και τον κύριο Zaev. Σας ευχαριστώ για τα όσα κάνατε διότι δείξατε πως η Ελλάδα, η Βόρεια Μακεδονία έκαναν το αδύνατο δυνατό, το έδειξαν στον κόσμο και εύχομαι και προσεύχομαι και ελπίζω αυτό να συμβεί και στη δικιά μας αντιστοίχως περίπτωση. Ευχαριστώ πολύ.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Περιμένω τα γρήγορα αντανακλαστικά του πρώην συναδέλφου κ. Ρουσόπουλου.
Κος ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ:
Λοιπόν, 11 Οκτωβρίου του 2023. Η συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης συζήτησε την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, την κλιμάκωση της βίας, και κάλεσε σε ειρήνη. Καταδικάζοντας ταυτοχρόνως την Χαμάς.
Τον Απρίλιο η Συνέλευση διοργάνωσε μία συζήτηση επίκαιρων θεμάτων σχετικά με την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα και την αποτροπή περαιτέρω κλιμάκωσης στη Μέση Ανατολή μετά την επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ.
Ταυτοχρόνως δεν ήταν λίγοι οι βουλευτές, ο Αλέξης Τσίπρας είναι μεταξύ αυτών, που εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το τι συμβαίνει στη Γάζα, σημειώνοντας ότι η στρατιωτική απάντηση του Ισραήλ είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια χιλιάδων ζωών, τον μαζικό εκτοπισμό και την εκτεταμένη καταστροφή μη στρατιωτικών αντικειμένων και υποδομών στη Γάζα.
Η Συνέλευση ζήτησε μόνιμη κατάπαυση του πυρός και επανέναρξη των προσπαθειών για πολιτική λύση υπό την προϋπόθεση ότι όλοι οι όμηροι θα απελευθερωθούν αμέσως και άνευ όρων.
Ζήτησε ταχεία και ασφαλή απρόσκοπτη πρόσβαση του πληθυσμού της Γάζας σε ανθρωπιστική βοήθεια. Υπογράμμισε την ανάγκη τα μέρη των εχθροπραξιών να τηρούν αυστηρά το διεθνές δίκαιο και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Επανάληψη των ειρηνευτικών διαδικασιών ήταν η πρόταση της Συνέλευσης των 612 βουλευτών και είπαμε ότι θα εντείνουμε τις προσπάθειες για να βρούμε οποιοδήποτε διάδρομο επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών.
Σας τα είπα αυτά, γιατί εγώ προηγουμένως ανέφερα ότι ακόμα και όταν νομίζουμε μιας και ακούστηκε και πολύ σωστά αν δεν μπορείτε να κάνετε κάτι στην πράξη τουλάχιστον μιλήστε, μιλήσαμε και συνεχίζουμε να μιλάμε δυνατά.
Σε όλες τις συνεδριάσεις της συνέλευσης τον Οκτώβριο, τον Ιανουάριο, τον Απρίλιο αλλά και τώρα την επόμενη εβδομάδα, έχουμε καλεσμένους ομιλητές εκπροσώπους των δύο πλευρών. Άλλοτε πιο επιθετικές είναι οι δύο πλευρές, η μία προς την άλλη ή απαιτώντας με το δίκιο τους κάποιοι απ’ αυτούς μεγαλύτερη δράση, άλλοτε υπάρχουν πεδία συνεννόησης. Δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά πάντως, αυτό το οποίο το Συμβούλιο της Ευρώπης μπορεί να κάνει, σας διαβεβαιώ το έχει κάνει στο έπακρο.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Ευχαριστούμε. Ο επόμενος εκπρόσωπος του μεγάλου διεθνούς οργανισμού, του δικού μας τέλος πάντων σπιτιού.
Κος ΣΧΟΙΝΑΣ:
Μία σκέψη για τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής γιατί έκανε και ένα αστείο ο πρόεδρος ο Αλέξης ο Τσίπρας χθες και μία σκέψη για τους συν- πανελίστες.
Ήταν μία μεγάλη τιμή για μένα για πέντε χρόνια να έχω την πολιτική ευθύνη του συντονισμού όλων των ανθρωποκεντρικών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Της μετανάστευσης, της δημόσιας υγείας, της ασφάλειας, της παιδείας, του πολιτισμού και της νεολαίας.
Μία μεγάλη τιμή και για μένα και για την χώρα και οποιαδήποτε απόπειρα σχετικοποίησης αυτής της ευθύνης λόγω της ετικέτας του χαρτοφυλακίου, νομίζω χάνει την ουσία. Ότι σήμερα ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής είναι ένας φάρος, μία ακτίδα φωτός σε έναν κόσμο που σκουραίνει ολοένα και περισσότερο.
Είμαστε 27 δημοκρατίες. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων είναι κατοχυρωμένα συνταγματικά, ο ρόλος της γυναίκας είναι προστατευμένος στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην αγορά εργασίας. Είμαστε οι παγκόσμιοι πρωταθλητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Έχουμε δωρεάν και καθολικά συστήματα υγείας και εκπαίδευσης για όλους. Προστατεύουμε τους ηλικιωμένους μας και δεν έχουμε τη θανατική ποινή.
Αυτός είναι ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής και πιστεύω ότι αυτοί που μας βλέπουν απέξω τον εκτιμούν περισσότερο συχνά που το έχουμε λίγο συνηθίσει αν θέλετε.
Μια γρήγορη σκέψη για τους φίλους με τους οποίους είχα την τιμή να μοιραστώ αυτό το πάνελ. Ξεκινάω από την Κύπρο, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το αγκωνάρι της Κύπρου. Και οποιαδήποτε επανένωση του νησιού θα πρέπει να πατήσει στη βεβαιότητα ότι επανενωμένη η Κύπρος από την 1η στιγμή θα πρέπει να λειτουργήσει ως χώρα της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν θα προσαρμοστούμε εμείς σε μία λύση ανάγκης, η οποιαδήποτε λύση επανένωσης θα πρέπει να είναι συμβατή από την αρχή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αυτό είναι μία μεγάλη ελπίδα για την κυπριακή δημοκρατία.
Στον αγαπητό φίλο από την Παλαιστίνη, επαναλαμβάνω αυτό που είπα στην αρχή η Ευρώπη ήταν στην Παλαιστίνη πολύ πριν την 7η Οκτωβρίου και ήμασταν εκεί όταν όλοι οι άλλοι είχαν φύγει. Ήμασταν εκεί. Είμαστε ακόμα εκεί και με την Αμάλθεια και με την ανθρωπιστική βοήθεια μέσω της UNRA και θα είμαστε εκεί την επόμενη μέρα, για να στηρίξουμε μία λύση 2 κρατών και το νέο ξεκίνημα.
Για τη φίλη μας από την Βόρεια Μακεδονία θέλω να πω ότι αργήσαμε στο ραντεβού της διεύρυνσης αλλά θα το προλάβουμε. Θα είμαστε εκεί. Με μία προϋπόθεση βέβαια ότι να μην αργήσετε εσείς τώρα. Όσο η μπάλα ξαναγυρνάει στο δικό σας γήπεδο.
Και μία σκέψη για το φίλο μας από την Βραζιλία, ο πρόεδρος Λούλα πιστεύω ότι είναι ένα αγκωνάρι αυτού που λέγαμε πριν, ενός πολυμερούς κόσμου και του Global South, δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι όταν αποχωρούσε από την προεδρία της Βραζιλιάνικης δημοκρατίας σε μία μνημειώδη ομιλία που έκανε στο κοινοβούλιο, χαρακτήρισε την Ευρώπη ως ένα νησάκι λογικής σε έναν ωκεανό τρέλας. Και με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να κλείσω. Ευχαριστώ.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Κύριε Μενελάου.
Κος ΜΕΝΕΛΑΟΥ:
Το πρώτο μου σχόλιο είναι ότι συμφωνώ πλήρως με αυτό το οποίο έχει λεχθεί ότι για να μπορεί να είναι σήμερα ζωντανή η προοπτική της επανένωσης της Κύπρου, αυτό οφείλεται σε έναν πάρα πολύ μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι η Κύπρος είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πιστεύω ότι εντός αυτού του πλαισίου υπάρχουν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε, να αναζωογονήσουμε την προσπάθεια και την προοπτική της επανένωσης.
Και 3 άλλα πολύ σύντομα σχόλια, ότι η βασική προϋπόθεση για την προάσπιση του διεθνούς δικαίου και του διεθνούς συστήματος είναι η οικουμενική όχι επιλεκτική προσήλωση σε αυτά, ότι οι διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις εκείνο το οποίο υπογραμμίζουν καθημερινά είναι ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι περισσότερο όχι λιγότερο διεθνές σύστημα περισσότερη πολυμέρεια όχι μονομέρεια, ότι δεν υπάρχουν παγωμένες συγκρούσεις αλλά συγκρούσεις οι οποίες κακοφορμίζουν και ότι ο μόνος βιώσιμος δρόμος προς τα εμπρός είναι ο δρόμος της αναζήτησης και της διαμόρφωσης σύμπτωσης συμφερόντων που κατ’ επέκταση οδηγεί σε ένα βιώσιμο εναλλακτικό δρόμο προς τα εμπρός, δεν ακολουθεί την καταστροφική λογική των μονομερών επιδιώξεων και των παιχνιδιών μηδενικού αθροίσματος.
Ευχαριστώ πολύ.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Ευχαριστούμε πολύ. Θα παραβιάσουμε το χρόνο για 2 λεπτά γιατί θέλω να σας δώσω το λόγο. Ilina give us a wish.
Κα MANGOVA:
Σας ευχαριστώ. Σε σχέση, εν κατακλείδι νομίζω ότι θέλω να πω ότι επειδή σε αυτό το πάνελ έχουμε πολλούς εκπροσώπους σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πω κάτι που είναι λίγο εκτός της συζήτησης αυτής.
Δηλαδή οι διεθνείς οργανισμοί κυρίως είναι κυβερνητικοί αλλά και μη κυβερνητικοί και είναι ηγέτες και φέρουν τη διεθνή βοήθεια, την αναπτυξιακή βοήθεια στον κόσμο. Αυτή η υποδομή της βοήθειας αποτελεί βασικό στοιχείο που τροφοδοτεί την οικοδόμηση της δημοκρατίας την ειρήνη και την διαχείριση των κρίσεων.
Αλλά όλο και περισσότερο επικρατεί μία στάση κυρίως στο ότι η επίλυση προβλημάτων αντιμετωπίζεται ως ένα έργο και αυτό μεταφέρεται και τα πολιτικά αφηγήματα. Και αυτό οδηγεί τη συζήτηση σε σχέση με τη διεθνή βοήθεια σε πολύ γραφειοκρατικά μονοπάτια. Την αντιμετωπίζουμε ως ένα πρότζεκτ αλλά η δημοκρατία και η ειρήνη δεν είναι πρότζεκτ, δεν είναι έργα, είναι διαδικασίες. Και χρειάζονται επενδύσεις. Αυτό ειπώθηκε και χθες.
Και αυτό πρέπει να το αντιληφθούν και κυρίως οι πολιτικοί αλλά και άλλοι ηγέτες του χώρου. Ώστε η βοήθεια να είναι πιο βιώσιμη, να παρέχεται με συστημικό τρόπο και να είναι ουσιαστική για αυτούς τους οποίους απευθύνεται.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Ευχαριστούμε πολύ Ilina. Και μια τελευταία κουβέντα από την άλλη πλευρά του κόσμου.
Κος COSTA:
Σκέφτομαι λοιπόν ότι εδώ που εκπροσωπούνται οι Παλαιστίνιοι και πρέπει η έκκλησή τους να γίνει δεκτή. Πρέπει να μας κινητοποιήσει για να καταγγείλουμε αυτά που συμβαίνουν εκεί. Θεωρώ ότι η συνέχιση της κατάστασης εν μέρει οφείλεται στην αδυναμία του ΟΗΕ και κυρίως του Συμβουλίου Ασφαλείας και για αυτό το λόγο θεωρώ ότι πραγματικά η μεταρρύθμιση είναι απολύτως απαραίτητη.
Όπως σας είπα, συνεχώς ο Πρόεδρος Λούλα λέει ότι πρέπει να μεταρρυθμίσουμε, να διευρύνουμε τη σύνθεση, να συμπεριλάβουμε χώρες που σήμερα βρίσκονται στην περιφέρεια και αυτό είναι ένας από τους τρόπους να δημιουργήσουμε έναν ειρηνικό κόσμο. Σας ευχαριστώ πολύ.
Κα ΜΠΑΛΗ:
Ευχαριστούμε.