- Δυστυχώς επαληθεύτηκαν οι αρνητικές μας προβλέψεις
- Αν ο πλανήτης ήταν τράπεζα θα είχε σωθεί
Κατά την ενημέρωση από τον Υφυπουργό Εξωτερικών για τα αποτελέσματα της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την Κλιματική Αλλαγή, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μεταξύ άλλων τόνισε:
«Η Κοπεγχάγη ήταν μία αποτυχία. Με απογοήτευση είδαμε τη Διάσκεψη να καταλήγει σε ένα άνευρο κείμενο πολιτικής «μη-συμφωνίας» που δεν είναι ούτε δίκαιη, ούτε φιλόδοξη, αλλά ούτε και νομικά δεσμευτική, πράγμα που και επιδιώκαμε αλλά και προέβλεπε το Σχέδιο του Μπαλί.
Επιπλέον, στην Κοπεγχάγη αμφισβητήθηκαν πολλά από τα ʽκεκτημέναʼ από τη Διάσκεψη του Ρίο.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο τοπίο διπλωματίας το οποίο μας ανησυχεί ιδιαίτερα. Οι ΗΠΑ και τα κράτη της BASIC (Βραζιλία, Νότια Αφρική, Ινδία, Κίνα) μυστικά αποφάσισαν το ʽΣύμφωνο της Κοπεγχάγηςʼ παρακάμπτοντας τα υπόλοιπα 188 κράτη. Παρέκαμψαν και τον ΟΗΕ.
Η Ε.Ε επέλεξε ρόλο κομπάρσου και υποβάθμισε τον ρόλο της στις διεθνείς εξελίξεις. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν ουσιαστικά απούσες από τη διαδικασία. Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις κατέρρεαν και οι ΗΠΑ με την Κίνα επιχειρούσαν να συμφωνήσουν μεταξύ τους με παρασκηνιακό τρόπο, η ΕΕ κατάφερε να μην κάνει ούτε το στοιχειώδες: να αυξήσει το στόχο μείωσης των εκπομπών από 20% σε 30% και να δώσει νέα πνοή στις διαπραγματεύσεις.
Αν ήταν να μειώσει μισθούς και συντάξεις η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ήταν πολύ αυστηρή. Για τους ρύπους και την κλιματική αλλαγή δεν ψέλλισε απολύτως τίποτε και σύρθηκε πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Παρʼόλα αυτά υπάρχει για μας και κάτι ελπιδοφόρο που γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη. Είχαμε την τύχη να συμμετέχουμε στη διαδήλωση κινημάτων και οργανώσεων που υπήρξε η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ για περιβαλλοντικά ζητήματα. Αλλά και οι εργασίες του φόρουμ που στήθηκε εκεί από πολίτες, φορείς και οργανώσεις, στις οποίες επίσης λάβαμε μέρος, ξεπέρασε κάθε προσδοκία σε δράσεις και συμμετοχές από όλον τον κόσμο. Και την ώρα που οι ηγέτες του πλανήτη συνεδρίαζαν πίσω από κλειστές πόρτες, οι ανοιχτές διαδικασίες του φόρουμ έβγαλαν στο τέλος επεξεργασίες πολύ πιο προωθημένες και ουσιαστικές από την ίδια τη Διάσκεψη.
Συγκρατήστε το αίτημα για κλιματική δικαιοσύνη που έθεσαν οι οργανώσεις και τα κινήματα πολιτών, θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον.
Στο Μεξικό θα πρέπει να γίνει αυτό που δεν καταφέραμε στην Κοπεγχάγη. Να συμφωνηθεί μία παγκόσμια συνθήκη, νομικά δεσμευτική που να ορίζει ότι:
-Οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές τους έως το 2020 κατά 40% σε σχέση με τα επίπεδα του έτους βάσης των διεθνών διαπραγματεύσεων (1990). Η μείωση των εκπομπών το 2050 θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 95%
-Το σύνολο των παγκόσμιων εκπομπών πρέπει να μειωθεί κατά τουλάχιστον 80% έως το 2050
-Δέσμευση για δημόσια χρηματοδότηση των ανεπτυγμένων κρατών προς τις αναπτυσσόμενες, ύψους τουλάχιστον ?115 δις ετησίως για τους σκοπούς μείωσης των εκπομπών, κτήσης τεχνολογίας και προσαρμογής στην αλλαγή του κλίματος. Η χρηματοδότηση αυτή θα πρέπει να είναι επιπρόσθετη της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας.
Είναι απαράδεκτο σήμερα, σε αυτήν την ενημέρωση να ακούγονται απόψεις για παραπλανητικές έρευνες. Η ανθρωπότητα δεν πρόκειται να επιστρέψει στον Μεσαίωνα, ούτε οι επιστήμονες να ριχθούν ξανά στην πυρά».