«Αυτή η Διάσκεψη μας καλεί να κάνουμε κάτι τόσο επείγον όσο και αναγκαίο: Να ανασυστήσουμε ένα διατλαντικό κίνημα για την ισότητα. Και, κυρίως, για τη δημοκρατία. Ένα κίνημα που αντλεί από τις μάχες ενάντια στα χειρότερα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» τόνισε η Γιολάντα Ντίαζ, Αναπληρώτρια Πρωθυπουργός και Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Οικονομίας της Ισπανίας στην παρέμβασή της στη 2η Διάσκεψη για τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα.
Όπως εξήγησε, η σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις «κάνει κομμάτια το κοινωνικό συμβόλαιο σε πολλές χώρες» και πως «μπροστά σε έναν νέο κύκλο αντίδρασης που τρέφεται από την ανισότητα και τον φόβο, έχουμε καθήκον (σ.σ. τα αριστερά κόμματα) να προσφέρουμε μια συγκεκριμένη, πλουραλιστική και ελπιδοφόρα εναλλακτική»
«Από την Ισπανία έχουμε κάνει μια ξεκάθαρη πρόταση» είπε συγκεκριμένα. «Μια Εργατική Διεθνή που θα εκφράζει δίκτυα αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων, μεταξύ συνδικάτων, φεμινιστικών, οικολογικών και λαϊκών κινημάτων. Που θα θεωρεί τα εργασιακά δικαιώματα ως τον καλύτερο τρόπο για να υπερασπιστεί την αξιοπρεπή διαβίωση σε κάθε γωνιά του κόσμου».
Ολόκληρη η παρέμβαση της Γ. Ντίαζ:
«Αγαπητέ Αλέξη, αγαπητοί François, Elly, Ines, Enrico, Bernie
Καλησπέρα σε όλες και όλους
Θα ήθελα πολύ να ήμουν εκεί μαζί σας σήμερα στην Αθήνα,
Μια πόλη που έδωσε το όνομά της στο βασικό θέμα της Διάσκεψης αυτής: δημοκρατία.
Μια πόλη που παραμένει ζωντανό σύμβολο της ευθραυστότητάς της
Και της υπόσχεσής της για απελευθέρωση.
Αν και από απόσταση είναι τιμή να είμαι μέρος αυτής της συνάντησης.
Και θέλω να συγχαρώ θερμά, ξεκινώντας, τους σκηνοθέτες της ταινίας «No Other Land».
Για την αναγνώριση που έλαβαν σήμερα.
Το έργο τους αποτελεί μια διαυγή και τολμηρή καταγγελία της γενοκτονίας κατά του παλαιστινιακού λαού.
Θυμίζει, σε όλους μας, ότι μπροστά στο φόβο και τη βαρβαρότητα δεν υπάρχει περιθώριο για αμφιβολία,
Μονάχα η δέσμευση στην ενσυναίσθηση, την παγκόσμια δικαιοσύνη,
το Διεθνές Δίκαιο και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Αυτή η Διάσκεψη μας καλεί να κάνουμε κάτι τόσο επείγον όσο και αναγκαίο:
Να ανασυστήσουμε ένα διατλαντικό κίνημα για την ισότητα
Και, κυρίως, για τη δημοκρατία.
Ένα κίνημα που αντλεί από τις μάχες ενάντια στα χειρότερα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης,
Ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ και ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας που
Κάνουν κομμάτια το κοινωνικό συμβόλαιο σε τόσες χώρες.
Μιλώ, ναι, για ένα κίνημα που θα πιάνει το νήμα από τις κατακτήσεις του παρελθόντος,
Ολοκληρωμένες ή ανεπιτυχείς, και τις προβάλλει στο παρόν και στο μέλλον.
Μπροστά σε έναν νέο κύκλο αντίδρασης που τρέφεται από την ανισότητα και τον φόβο,
Έχουμε καθήκον να προσφέρουμε μια συγκεκριμένη, πλουραλιστική και ελπιδοφόρα εναλλακτική.
Από την Ισπανία έχουμε κάνει μια ξεκάθαρη πρόταση:
Μια Εργατική Διεθνή που θα εκφράζει δίκτυα αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων,
Μεταξύ συνδικάτων, φεμινιστικών, οικολογικών και λαϊκών κινημάτων,
Που θα θεωρεί τα εργασιακά δικαιώματα ως τον καλύτερο τρόπο για να υπερασπιστεί
αξιοπρεπή διαβίωση σε κάθε γωνιά του κόσμου»